En weer meer spelletjes...
De datum staat in mijn agenda, een nieuw seizoen Game of Thrones breekt bijna aan. Ik kan niet wachten. Wie er dood gaat weet ik al (een echte freak... ehm fan leest de boeken) maar dat wil niet zeggen dat ik niet uitkijk naar het bloederig geweld op mijn laptop. Ik download de afleveringen altijd vers uit de States en koop het seizoen later op Blu-Ray, op die manier vind ik het nog een beetje gerechtvaardigd.
Intussen kijk ik naar mijn scherm en waan me in eenzelfde soort schemerige wereld. Ik ben koning van Ierland (onder de naam koning Dion II) en ben getrouwd met de koningin van Schotland. Mijn droom is om ooit de Britse Eilanden te verenigen onder het “Imperium Britannia” en dan tegengewicht te bieden tegen de keizer van het Heilige Roomse Rijk. Een opeenvolging van keizers heeft er op het vasteland van europa voor gezorgd dat Frankrijk bijna niet meer bestaat. Intussen laat die idioot zijn oostelijke grenzen versloffen. Mijn vader (koning Thygo “de oude” genaamd) heeft het koninkrijk Ierland verenigd. En ik zal met mijn huwelijk de aanzet geven om heel Britannia te verenigen.
Na jaren proberen hebben ik en mijn vrouw eindelijk een zoon. Het ziekelijke kind dreigt bijna dood te gaan, zwak gestel net als zijn moeder en ruim een jaar moet ik vrezen voor de gezondheid van beiden. Gelukkig komt het goed en huiselijk als ik ben krijg ik langzaam verliefde gevoelens voor mijn vrouw. Ik schrijf haar brieven, ga bij haar langs wanneer ik tijd heb (en geen oorlog aan het voeren ben) en stuur haar cadeautjes. Om te laten zien dat ik helemaal achter haar sta stuur ik mijn legers naar Schotland wanneer ze ten strijde trekt tegen haar eigen edelen, tegen Engeland, tegen iedereen die haar niet zint.
Dan kom ik een keertje onverwacht aan in Edinburgh. Blij om bij mijn liefje te zijn bestorm ik de trappen en ren haar slaapkamer binnen... om haar aan te treffen met een ander. De bisschop van Edinburgh, samen liggen ze in haar bed! Mijn hart is gebroken en mijn wraaklust is groot. Ik weet het nog net bijleggen met mijn vrouw. Maar een spion vertelt mij dat ze haar andere liefde blijft zien. En als klap op de vuurpijl is ze zwanger. Na een zoon en twee dochters komt er negen maanden later een zoon ter wereld. Hij lijkt echter in het niets op mij of mijn andere twee kinderen. Gefluister aan het hof in Edinburgh, gefluister aan het hof in Bunratty. Ik zit met twee problemen: de bisschop, en een kind wat waarschijnlijk niet de mijne is. Die eerste kan mij minder schelen dan die laatste. Mijn oudste zoon heeft gemengd bloed. Iers en Schots. Het ligt niet ver uit elkaar, maar het blijft een halfbroedje.
Als de bisschop erkent dat haar jongste zoon van hem is, en zij ook, betekent dat dat kind een volbloed Schot is. Een toekomstig banier waaronder opstandelingen zich kunnen scharen om mijn kind van de troon te stoten. Ik moet een plan hebben en dat is simpel. Het zijn toch de middeleeuwen! Ik laat haar geliefde gewoon vermoorden! Mijn hof is er laaiend enthousiast over en de bisschop zal snel zijn daden moeten uitleggen aan zijn maker.
Maar de beste (grom) man heeft blijkbaar goede connecties met boven. Een gearrangeerde bandietenoverval overleeft hij, ook de vergiftigde wijn doet zijn werk niet. Uiteindelijk weet een ontploffende herberg (explosieve mest onder de vloer) het klusje te klaren. Daarna optie twee, een kind doden. Dat ging gemakkelijker, het kindermeisje is omgekocht en wanneer ze het jochie naar bed heeft gebracht maakt ze er een eind aan door een kussen over zijn hoofd te leggen. Klaar is kees, opgeruimd zijn de problemen. Mijn vrouw is in tranen en vraag mij of ik verantwoordelijk ben voor de dood van haar jongste. Met een stalen gezicht ontken ik en het duurt jaren voor ze me weer vertrouwt. Op mijn sterfbed geef ik de troon door aan mijn zoon, de koning van Schotland, én Ierland, de opvolger van mijn lijn. Koning Thom van Schotland.
Met een vernoegd gezicht sla ik het spel op en kijk naar de kalender. Nog even en ik kan weer naar bloedvergieten kijken in Game of Thrones. Zelf kinderen doden, zelfs in een spelletje (Crusader Kings II) valt mij toch zwaar. Laat dat maar over aan HBO.