Mid-Terms
Vandaag is het weer tijd om te stemmen. De dag dat de verkiezingsspotjes van de buis zullen verdwijnen en je je stem weer mag laten gelden. De dag dat je als normale burger (dus niet actief in de politiek of defensie) koers mag geven aan het land. Een recht waarvan iedereen (mijn mening) gebruik zou moeten maken.
Ik heb eerder al aangegeven dat ik een aversie heb tegen democratie en meer ben voor een absolutistisch systeem. Rond de kroning van onze koning Willem-Alexander heb ik er een stuk over geschreven. Maar dat wil niet zeggen dat ik democratie niet belangrijk vindt. Nederland kent een langere periode van democratie dan we zelfs denken. Zoals vandaag mogen we stemmen op de waterschappen, een eeuwenoud instituut en puur democratisch. Ik denk zelfs dat we de verkiezing van Julius Civillis tijdens de Batavenopstand democratisch mogen noemen.
En dan het recht om te stemmen zelf. Eeuwenlang was het voorbehouden aan of de adel, of de rijken, of de geestelijkheid of mannen (*) maar nu mag iedereen boven de achttien stemmen. Nu weet ik dat de geloofsvarkens van IS het verafschuwen, maar ze zouden jaloers moeten zijn. Ons stemrecht heeft een lange weg afgelegd en is ingegeven door dromen van een gelijkaardige samenleving, een droom die anderen ter hand namen en waarmee ze de barricaden beklommen. Met vallen en opstaan, bloedvergieten en compromissen is uiteindelijk de dag gekomen om je stem uit te brengen.
Een stem is in mijn ogen niet zozeer een keuze voor je politieke partij of in welke richting je wil dat het land (niet je leven) zicht begeeft. Maar een verering, een minuut stilte of een saluut aan de vele naamloze mannen en vrouwen die de droom najaagden dat jij die richting aan mag geven. Samen met zestien miljoen anderen heb jij vandaag het recht om een richting te geven aan zestien miljoen anderen. En is er geen politieke beweging die je aanspreekt: stem dan blanco. Laat weten dat er geen optie is voor jou. Maar hou wel de eer van de gesneuvelde mensen in stand.
De kop van dit stukje is niet toevallig. De “amerikanisering” van de verkiezingen heeft ook zijn doorgang gevonden in het Nederlands politiek bestel. Spotjes op tv maken duidelijk welke partij jouw stem wil. En het wordt voor het eerst ook uitgespeeld als een poging om de landelijke politiek kreupel te slaan. Net als Obama de democratische meerderheid verloor in de senaat zo hopen de oppositiepartijen ook het kabinet in een lastig parket te brengen.
Ook daarom brul ik (ondanks mijn pleidooi om te stemmen): LEVE HET ABSOLUTISME! LEVE DE KONING!