Mijn vriend
Ik wil van mijn vriend af. Hij bevalt niet meer en begint mij te irriteren. Af en toe kan ik hem wel slaan als hij iets doet wat ik niet wil. Hij hangt mij de keel uit, trekt mij het bloed onder de nagels vandaan, begint futloos te worden, is sneller moe. Maar toch... we hebben lief en leed gedeeld.
Twee jaar geleden kwam ik mijn vriend tegen. Ik liep een winkel binnen, sprak met de verkoper en zag vanuit mijn ooghoek hem staan. Ik kende hem al en sprak hardop zijn naam uit. Vanaf dat moment waren we onafscheidelijk. We keken samen films speelden samen spelletjes, keken samen naar vieze plaatjes (hij liet die zien) zijn samen verdwaald geraakt op de meest vreemde plaatsen en deelden onze muziek. Af en toe mochten andere mensen even naar hem kijken. Maar niet aan zitten; mijn vriend!
Maar het gaat tijd worden voor een andere vriend. Ik heb erover gedacht hem te houden, maar als hij nog trager wordt gooi ik hem echt uit het raam. Ik moet bekennen dat dit niet mijn eerste vriend is. Mijn eerste vriend kon ik goed mee opschieten, hij liet mij voor het eerst kennis maken met een hoop zaken. Mijn tweede vriend was bijzonder en kon ik echt goede spelletjes mee spelen. Helaas werd hij gehandicapt en moest ik hem weg doen om naar een afschuwelijk ding te gaan. Die had vooral iets met appels en had nauwelijks aanpassingsvermogen. Behalve als papa het goed vond. Mijn huidige vriend deed het goed en heeft het als enige zonder al te veel schade doorstaan. En dat terwijl ik mijzelf op schade had ingesteld...
In elk geval. Een dezer dagen (weken) ga ik kijken naar een nieuwe vriend. Heeft er iemand een tip? (Appels thuislaten alsjeblieft, en ook al te dure vriendjes)