Het is de tijd van het jaar waar ik altijd naar uitkijk, maar de laatste jaren steeds minder. Ik heb een paar weken geleden al mijn ode aan de herfst bezongen, en als ik een lijst moest maken van mijn favoriete jaargetijden kwam de winter toch op een gedeelde tweede plek met de lente. Maar waarom moeten tegenwoordig zo veel mensen moeilijk doen over dingen die toch elk jaar weer terugkomen.
Het begint tegenwoordig in het voorjaar al, en in het najaar gaan ze gewoon vrolijk door met het leveren van kritiek op iets wat vaststaat. Een traditie die jaren teruggaat. Een ceremonieel waaromheen het ganse land zich verenigd. Wanneer snappen ze nu eindelijk dat het niet weggaat maar dat het is om hier te blijven? En dan die zogenaamde deskundigen die gaan verkondigen dat het moet veranderen, dat het nu al lang genoeg geduurd heeft en dat het niet goed is om eraan vast te houden… wat een onzin!
Kijk ik snap dat mensen er iets op tegen hebben, maar het is toch niet te veel gevraagd? het is maar een kleine handeling en je bent klaar. Ik bedoel: de klok verzetten naar zomertijd is wel makkelijker dan naar wintertijd, maar dan ben je er wel voor een half jaar klaar mee. (waar dacht je dat ik het anders over ging hebben?)
Toch is het wel vergelijkbaar, een soort zwartepietendiscussie, maar dan zonder Sylvana Simons. Vroeger nam ik gewoon aan dat de klok verzet werd. Ik vroeg niet, ik deed het gewoon (of beter gezegd mijn ouders) dat de tijd op een anders normaal weekeinde in de lente of de herfst veranderde was een gegeven. Later leer je het ezelsbruggetje erbij om het makkelijker te maken:
In het VOORjaar gaat de klok VOORuit. In het najaar ACHTERuit omdat er geen andere richting meer over is.
Het is eigenlijk een soort feestje in een gedeelte van het jaar dat er weinig te vieren is. We hebben de Christelijke feestdagen (Pasen, Hemelvaart, Pinksteren) gehad. En de rest van de internationale feestdagen doet Nederland niet aan mee (dag van de arbeid) en we zijn nog een eindje af van kerst. Dus in het najaar krijgen we in plaats van een vrije dag een heel uur cadeau. Je hoeft er niets voor te doen of te plannen, want het valt toch midden in de nacht. Maar een weekeinde duurt dan wel ineens negenenveertig uur, een uur langer.
En dat is nog niet alles, omdat je biologische klok nog niet helemaal gewend is aan de omschakeling naar wintertijd lijkt het de eerste twee dagen van de werkweek of je een uurtje langer mag uitslapen. Dat zijn toch echt voordelen dacht ik zo!
En voor dat voordeel ben ik best wel bereid de wijzers van de klok een uur terug te zetten, of die van mijn wekkerradio drieëntwintig uur vooruit. Plus we leven nu in de eenentwintigste eeuw, de meeste apparaten doen het al automatisch voor je. De computer, je mobiel, televisie, wasdroger. En zelfs als je het met de hand moet verzetten ben je maar een paar minuten bezig. Tenzij je een klokken, of horlogeverzameling hebt natuurlijk, maar dan zag je dit van tevoren aankomen.
Dus, lieve mensen, laten we de critici de mond snoeren en hardop zeggen dat we het fijn vinden een uurtje langer weekend te houden. Dat we dat uurtje het voorjaar weer inleveren is van later zorg!