Ik heb al een hoop dingen meegemaakt op Facebook. Een van de eerste, en meest memorabele is een mailtje van een “advocaat” die mij had gevonden via Facebook en probeerde wijs te maken dat een ver familielid om het leven was gekomen bij de tsunami in Zuid-Oost-Azië in 2004. Uiteindelijk had de arme man in een zoektocht naar de wettelijke erfgenaam mij gevonden. Tenminste… dat wilde hij mij laten geloven. Uiteraard ben ik er niet op in gegaan, wie weet hoe veel miljoen ik ben misgelopen.
Maar de trend die de laatste tijd mijn aandacht opeist vind ik veel schokkender. Mijn tijdlijn lijkt namelijk steeds meer gevuld te worden met dode baby’s, misvormde kinderen en stervende ouderen. Niet per se in die volgorde, maar je snapt dat ik er niet op zit te wachten. Meestal gaan ze vergezeld van een tekst: “like and type amen”
Nee. Ik ga niet liken en amen typen. Ten eerste vind ik het helemaal niet “like” dat de oudere dood is, het kind stervende en de baby misvormd en amen ga ik er helemaal niet aan geven. Ten eerste vind ik het een verderfelijke manier om likes te verzamelen en daarin de ellende van anderen in te zetten, en ten tweede een amen? Ik vind het al erg genoeg voor dat dode kind, die misvormde oudere en de stervende baby. En daar hebben ze mijn amen niet bij nodig. Ik vind het in stilte erg en leef in gedachten mee, en daar heeft die oudere stervende misvormde dode en baby kind even veel aan als mijn amen.
In feite zijn die mensen die doen alsof ze goed doen geen haar beter dan tv programma’s die met een grote camera bovenop de ellende van een ander gaan zitten. Op een nette en respectvolle manier kijken hoe iemand die doodgaat aan een ziekte zijn of haar laatste dagen slijt. Of bij de ingang van de spoedpoli staan te wachten tot het volgende kind met een gemuteerde klaplong naar binnen wordt gebracht. Om die daarna tot in de operatiekamer te volgen. Het enige verschil is dat ik voor hen geen amen hoef te typen, al geef ik door te kijken tot voorbij de reclame automatisch een soort like.
De overtreffende trap zie ik ook steeds vaker; “7 years of misery if you don’t like and type amen.” Dus als ik niet doe wat ze zeggen krijg ik 7 jaar ongeluk? Wat is dat nou voor een idiotie? Ik ga het nog altijd niet doen, maar het is voor mij een beetje zum kotzen. Ik zie er nog steeds geen meerwaarde in voor de misvormde stervende, dode oudere en kind baby. Maar omdat ik er geen meerwaarde in zie krijg ik meteen zeven jaar onheil over mijn reet afgeroepen? Ik hoop dat ze het zelf krijgen!
Dus daarom; speciaal op mijn facebook:
En wel liken hé! Niet omdat het moet, maar omdat het kan!