Het was weer een hectische week. Na iets meer dan vier jaar waren er weer verkiezingen. De stem was weer aan het volk. En ik vind het heerlijk. Waar de meeste mensen wekelijks afstemmen op Idols of “the Voice” gaat bij mij het hart sneller kloppen wanneer politici hun ivoren torens verlaten en de straten onveilig gaan maken op jacht naar kiezers.
Gewapend met chips, thee en water verschans ik mij op de dag zelf voor de tv en wacht af hoe de uitslagen binnen druppelen. Ik heb niet echt favorieten en laat de uitslag over mij heen komen. Vanaf de exitpoll is het billenknijpen en wachten of de uitslag zich uiteindelijk houdt aan die poll. Exitpolls hebben het vaker fout gehad.
Naarmate de nacht vordert neemt het billenknijpen niet af (ik heb zowaar een paar nieuwe spieren ontdekt daar) en met elke uitslag die binnen komt is het nagelbijten. En het leukste is het rekenen als de eerste tussenprognoses binnen komen. Wat vormt een coalitie? Welke partijen kunnen samenwerken in een kabinet en in de kamer en hebben de magische grens van zesenzeventig zetels overwonnen? En dan komen de onlogische partijcombinaties voorbij, kan het niet zo zijn dat die ene partij waar niemand mee wil samenwerken toch een samenwerking kan aangaan waardoor het een heel ander beleid kan worden?
Het is een spel. Een spel voor gevorderden waarvan de meeste mensen enkel toeschouwer zijn. Er zijn geen scheidsrechters er zijn dadelijk enkel een paar spelers die het schaakspel starten en tegelijkertijd blufpoker met stratego spelen. Anders dan enkel een overwinning ligt hiervan ook het lot van zeventien miljoen mensen in hun handen, oftewel een hele natie, het hele koninkrijk.
Maar de keuzes zijn gemaakt, en het is afwachten hoe het spel gespeeld gaat worden, wie het beste is in blufschaakstratego. Er zullen keuzes gemaakt moeten worden voor wie ze wil, kan en moet maken. Wie heeft het lef? En dan gaat de tijd weer door.
De tijd gaat ook door om mij heen. De afgelopen weken heb ik het verhaal verteld over de begintijd tussen mij en mijn buurvrouw. Ik weet dat ik af en toe flink kan schelden en dan op zoek naar begrip en medeleven Facebook opzoek. Wat ik wilde duidelijk maken met die verhalen is dat het in het begin niet zo erg leek als het later zou worden. Dat ik in het begin zelfs hoopte te kunnen ontkennen dat er een probleem was.
Wat heeft dit met de verkiezingen te maken?
Nou, Nederland staat aan de vooravond van een nieuw beleid, een nieuw begin, een nieuwe regering met nieuwe waarden en normen. Die diep in ons leven in kunnen grijpen. Ik kreeg van de week te horen dat het hele dorp het blijkbaar al weet, en het is min of meer ook al verraden op mijn facebook. Maar de episode, de tijd van verschrikking met mijn buurvrouw is op een haar na voorbij. De woningbouw liet mij een paar weken geleden weten dat ze niet lang meer naast mij zal wonen.
Een nieuwe tijd gaat beginnen. Iedereen bedankt voor de hulp en het medeleven. En iedereen bedankt die gestemd heeft en voor ons allen een nieuwe toekomst heeft opgezet.