De eerste van januari vind ik altijd een “non-dag” er zijn doorheen het hele jaar van die “non-dagen” (zoals tweede pinksterdag en tweede paasdag) maar één januari heeft de primeur omdat dat nu eenmaal de eerste dag van januari, en de eerste dag van het jaar is.
Een non-dag kenmerkt zich door het feit dat er niets is wat je kan doen. Eerlijk. Er worden weinig tot geen evenementen georganiseerd, er is niks open bovendien valt het altijd na een dag waarop het alles behalve “non” is.
De eenendertigste december heeft het alles, de spanning, de sensatie. Grootse optredens van cabaret tot swingende feesten. De mortiergranaten vliegen om je oren en het is de enige dag waar oorlogsvluchtelingen zich thuisvoelen omdat ze net als thuis piepend van angst vanwege de knallen onder tafel kruipen. De vuurpijlen vliegen, ondanks de officiële afschiettijden, vanaf de vroege ochtend tot de late avond de lucht in en bijna iedereen gaat ergens naartoe. Er zijn weinig mensen die oud-en-nieuw alleen willen vieren. Dus gaan mensen ergens naartoe. In de vroege namiddag zijn de wegen afgeladen met net uitgedoste mensen die ergens naartoe gaan om de jaarwisseling te vieren.
De tv heeft oudejaarsspecials, terugblikken op het afgelopen jaar, vooruitblikken op het aankomende jaar. Verzamelingen van tv-momenten waarop het fout ging, of ontroerende momenten waarop het goed ging. En zo verstrijkt de dag tot het aftelmoment en de ganse natie toeleeft naar het moment dat de klok twaalf uur aantikt en wij, de mensen in onze tijdzone van Noorwegen tot donker afrika het nieuwe jaar injuichen, zoenen en proosten.
En dan daarna de eerste dag van het nieuwe jaar… een dag waarop er niks gebeurt! Nou ja… met het wegtrekken van de kruitdampen en het wegslepen van de autowrakken het behandelen van de vuurwerkgewonden en het tellen van de schade gaan we het nieuwe jaar in. De mensen verbijten hun kater en gaan kijken naar een tv waarop niks wordt uitgezonden (lees; nog minder dan normaal!) zelfs ik heb van ellende naar het skischansspringen gekeken. Dat is natuurlijk in de hoop dat er eentje als een oncontroleerbaar dood vogeltje uit de lucht knettert, maar van degene die ik het gezien heb kwamen ze allemaal op hun lange latten terecht. Jammer.
Maar goed, we hebben het ellendige jaar 2016 achter ons gelaten en kunnen met een fris gemoed beginnen aan het opvolgende jaar; 2017. Iedereen de beste wensen en vandaag oppassen met de sneeuw!