Ik heb een nieuwe zender toegevoegd aan mijn dagelijks ritme. Wanneer ik uit het werk thuis kom en op de bank plof kijk ik normaal naar National Geographic waar ze het neerstorten van vliegtuigen behandelen. Telkens sta ik weer verbaasd over het gemak waarmee een zilveren vogel uit de lucht kan storten omdat iemand vergeet een hendeltje over te halen, of dat juist wel doet en niet had gemoeten. Ik voel toch een beetje opluchting dat de achterwand van het vliegtuig waarmee ik afgelopen november terugkwam naar Nederland het heeft gehouden. Toen ik water ging tappen hoorde ik de wind langs de buitenwand stromen. En op NG had ik al een paar keer gezien hoe een zwakke achterwand aan stukken werd gereten en mensen naar buiten werden gezogen.
Na het geweld met vliegtuigen schakel ik over naar het nieuws, om dan in een gat te belanden. Want er is voor mij niets interessants tussen kwart over zes en half acht. Tot nu toe dan, want ik schakel over naar ONS, tot voor kort bekend als Nostalgie Net. Want ik ben erachter gekomen dat deze zender de oude humorseries uit de kast heeft getrokken waar ik in mijn pubertijd al dol op was.
Maar het zijn niet alleen de series, ook de informatieve blikken op vroeger zijn leuk. Waar de meeste zenders zich blindstaren op de jaren vijftig, zestig en zeventig in de Verenigde Staten zendt ONS oude documenten uit over Nederland. Oude journaals en items die gaan over een tijd dat er geen internet was, nauwelijks televisie en de gedachte aan een draadloze telefoon een bange droom.
Zo heb ik gezien hoe in vroeger dagen iemand aan het werk ging bij de wegenwacht. Een jonge monteur die via de krant moest vernemen dat ze mensen zochten en daarna op goed geluk een brief stuurde naar de ANWB. Om in lijn te blijven met de documentaire werd hij aangenomen en kreeg hij een interne opleiding. Inclusief onderdak met andere leerling-monteurs. Ze kregen les aan de hand van modellen en moesten vooral leren om snel een probleem te herkennen en op te lossen. Dat is nog eens wat anders dan een laptop aansluiten op een auto en zo zien wat het probleem is!
Of hoe een blikken stem mensen oproept om zich voor te bereiden op de barre winter. Men kan nog niet voorspellen hoe de komende winter zal gaan verlopen, maar rekening moet worden gehouden met een herhaling van het afgelopen jaar. Zwart Witbeelden van auto’s die langs bergen sneeuw rijden trekken voorbij op mijn televisie. Die bergen sneeuw had ik van mijn leven nog nooit gezien, en dan te bedenken dat de meeste mensen nu al met geknepen billen zitten als er een beetje poedersneeuw valt.
Maar het meest blijft mij bij de verandering die de vrouw heeft doorgemaakt in de afgelopen tientallen jaren. Tegenwoordig barst het van de Metoo. Maar daar was vroeger geen sprake van. Seksueel misbruik, of misbruik in welke vorm dan ook, werd niet besproken. En de man en de vrouw hadden aparte rollen. Zo ging er een item over de NS. De Nederlandse Spoorwegen wilden graag in een goed daglicht komen staan, en bovendien meer vrouwen werkzaam zien.
Het opent dan ook met een moeder die met haar zoontje en dochter in de trein zit. Het kleine meisje vraagt zich af of ze ook bij de NS kan gaan werken. Moeder verzekert haar dat het zo is, maar vergeet niet erbij te vermelden dat een baan als machinist uitgesloten is.
Nee, bij de NS kan een meisje terecht als kaartjesverkoopster. En als ze een beetje secuur is als typiste of zelfs telegrafiste. Wanneer een meisje de NS aanschrijft kan ze een interne opleiding krijgen tot deze functies. Net als de eerdergenoemde monteur verblijft ze doordeweeks in het opleidingscentrum waar ze leert kaartjes te verkopen, en om te gaan met de drukmachine voor deze kaartjes. Ook moeten ze de trajecten, perrons en vertrektijden uit hun hoofd leren.
Maar om de man, dan wel vader dan wel verloofde of echtgenoot, niet af te schrikken doet de blikken stem van de omroeper hem een toezegging; hij hoeft zich geen zorgen te maken. Want de (toekomstige) vrouw gaat dan wel werken bij de NS maar er is genoeg tijd over om lessen te volgen in de huishoudschool waar ze zal leren om een lekker stukje vlees voor manlief te braden.
Zeg nou zelf, daar zou tegenwoordig flink over “gemetood” worden!