Eens in de zoveel tijd is er wel een goeroe, of een trend, die zegt dat we moeten ontspullen. Want mensen hebben tegenwoordig gewoonweg te veel spullen en kopen er ook steeds meer bij. Kastjes puilen uit van voedseltrends uit een ver verleden. Zo rond de tijd van Heel Holland Bakt worden de Blokker en Action overvallen door baklustige mensen die na drie koekjes de apparatuur laten verstoffen. En wat te denken van de broodbaktrend van een aantal jaren geleden en iedereen een broodbakmachine wilde.
Of de fitnesstrends; van elektroschokken tot trilplaat tot een skippybal. En het hebben van al die spullen, onzinnig of niet, creëert een soort dwang om vast te houden aan die spullen. Nu zijn er mensen die na een kritische blik in staat zijn om die spullen los te laten. Maar er zijn ook mensen die alles verzamelen en daaraan vasthouden. Dat is dan een dwangneurose waar het huis of appartement kan veranderen in een waar doolhof.
Het is het gevolg van de commerciële samenleving waar kopen de economie stimuleert en mensen wordt voorgehouden dat het hebben, of het kopen, van spullen een goed gevoel oplevert. Daarom willen mensen ook liever niet van die spullen af, omdat ze het goede gevoel nog herinneren. Maar er zijn ook mensen die er wel afstand van kunnen doen, maar net niet. En dat levert de meest vermakelijke, en tegelijkertijd trieste, uitwas van de commerciële samenleving op; de garagebox.
Een paar jaar geleden was er nog een reclame met een namaak Rita Verdonk en Kalou die stelden dat Nederland vol was met spullen en dat Nederlanders van die spullen af moesten. Door middel van een garagebox, of een opbergbox. Grote gebouwen waar je de overtollige spullen kwijt kunt.
Zoals ik al zei, het is triest dat we zo veel hebben dat we niet eens weten waar we het laten moeten. Dat we geld gaan uitgeven om spullen waaraan we al eens geld uitgegeven hebben op te bergen. En ik ga er niet van uit dat het waardevolle spullen zijn. Mocht je werkelijk een Stradivarius hebben dan breng je die natuurlijk naar een veiliger plek dan een opbergbox. Dan gaat die in een kluis, en als je die niet in huis wil hebben dan gaat die naar de bank.
In zo’n box gaat dus automatisch zooi waar mensen niet precies weten wat ze ermee moeten doen. Ze hoeven het niet bij zich te hebben, of het past niet bij het overige meubilair. Maar dat antieke tafeltje van oma mag niet verloren gaan. Triest en belachelijk.
Wij Nederlanders zijn niet de enige. Ik weet dat Discovery programma’s als Auction Kings niet berusten op werkelijkheid. Het programma waar een garage gevuld met spullen per opbod verkocht wordt is in elkaar gezet. Zoals ik al eerder zeg: niemand laat in zo’n tochtige ruimte een Stradivarius liggen. Maar het is wel tekenend dat ook daar behoefte is aan extra bergruimte voor vergaarde zooi, want die is wél echt.
Vorige week viel dan ook een krantenbericht mij extra op; een team in Brazilië was de jungle in getrokken om vrede te bewerkstelligen tussen twee stammen die oorlog met elkaar hadden. Waarom deze stammen oorlog hadden is niet duidelijk. Wel duidelijk is dat ze met elkaar door één deur moeten kunnen omdat beide stammen samen misschien honderd mensen tellen. De vrede werd getekend en als toegift kregen de mensen in de stammen vaccinaties.
Ik kreeg een vreemd gevoel toen ik de foto’s zag die de expeditie gemaakt had. Deze mensen leven ver weg van wat wij beschaving noemen. Vele dagen of weken reizen van het dichtstbijzijnde dorp met elektriciteit en Coca Cola. Voor hen is de rest van de wereld een soort comadroom. Het zal ze niet aan het verstand te brengen zijn dat overal ter wereld mensen elkaar de hersens inslaan. Dat er door geweld dagelijks meer mensen om het leven komen dan zij ooit zullen zien. Dat zij in de afgelopen “oorlog” misschien vier mensen verloren hebben maar dat er in Syrië, Libië, Jemen en andere brandhaarden een tienduizendvoud daarvan elke dag over de kling gaat.
Maar ik denk dat zij het ook verwonderlijk vinden dat wij extra bergruimte zoeken voor onze spullen. En dat terwijl zij nog niet eens kleding rond de kont hebben hangen. Je vraagt je eigenlijk af wie van ons de beschaafde is.