Ik voel me gediscrimineerd! Nee, niet omdat ik blank ben. Niet omdat ik op straat word uitgescholden. Niet omdat mij service wordt geweigerd of omdat er een reclame is waar ik aanstoot aan neem. Nee, eigenlijk is het iets belachelijks waardoor ik mij gediscrimineerd voel, maar in mijn ogen is het wel iets waar ik mij terecht kwaad over kan maken. Ik word namelijk gediscrimineerd omdat ik single ben!
In het normale leven loop ik daar al, een beetje, tegenaan. In plaats van mijn huurkosten en andere onkosten te delen loop ik aan tegen de volle pond. Dat kan ik, ergens, nog begrijpen. Het is natuurlijk niet fijn, maar het is wel logisch. Waar andere mensen, met twee inkomens, de kosten kunnen delen ben ik aangewezen op mijn eigen kosten. Het is eerlijk omdat ik geen ruzie kan maken met een wederhelft over wie het langst onder de douche staat. Zo hoef ik ook geen ruzie te maken over wie er eigenlijk meer bij zou moeten dragen aan de kosten voor gas en water. Of wie de lichten aan laat staan en de NUON meer mag sponsoren.
En ergens kan ik ook nog wel begrijpen dat ik meer moet betalen voor een eventuele hypotheek. Er is namelijk niemand om op terug te vallen. Als er een wederhelft zou zijn dan konden ze hem of haar laten kromliggen voor de rest van het leven omdat ik vervroegd uit het hypotheekplan gestapt ben.
Maar er is iets waar ik een bloedhekel aan heb en waar ik mij kwaad om maak en dat zijn vakanties! Mijn Facebook wordt regelmatig geteisterd met advertenties van verschillende reisaanbieders die de prachtigste reizen laten zien. Een weekje Bali? Dat is dan twaalfhonderd euro, maar dat is dan wel all-inclusive. Een paar dagen op Mykonos, vierhonderd euro, volpension. Dat klinken als leuke aanbiedingen. En dat zijn ze ook! Een cruise van Dubai naar Griekenland. Achttien dagen op de boot voor twaalfhonderd pleuri! Geweldig! Ik boek meteen!
Ware het niet dat die prijzen per persoon zijn. Dat is voor een single geen probleem. Of toch wel? Want zodra ik wil boeken en aangeef dat ik alleen met mezelf kom schiet de prijs omhoog. Dan betaal ik voor Bali ineens duizend euro meer. Mykonos wil ineens een veelvoud van de eerdere prijs en de cruise vertrekt niet onder de drieduizend.
En dat vind ik belachelijk. Uiteraard begrijp ik, een beetje, waarom dit gebeurt want deze reizen zijn niet berekend op één persoon. Ze hebben alleen maar kamers, of hutten, voor meerdere personen. En ik houd in mijn eentje twee bedden bezet. Maar het aantal singles neemt toe. Mensen die bewust niet kiezen voor een vaste relatie. Ze zijn er meer dan ooit! Maar daar springen ze niet op in.
Ik wil dit najaar naar Disneyland Parijs. Ik heb iets te veel filmpjes gekeken van de Phantom Manor en wil die attractie dolgraag in levenden lijve zien. Een hotel, inclusief toegang, kost bijna achthonderd euro! En dat is alleen maar doordeweeks twee nachtjes slapen, zonder ontbijt! En dan nog de ongemakkelijke momenten die je als dertigjarige single met morbide obesitas en in een pretpark hebt. Ik heb gehoord over mannen die alleen naar de Efteling gaan en actief in de gaten worden gehouden door het personeel omdat ze wel eens verkeerde bedoelingen zouden kunnen hebben.
Uiteraard kan ik gaan kijken naar een single reis. Maar niets lijkt mij zieliger dan een reis met andere singles. Of ik kan kijken naar een relatie die wel met mij op vakantie wil om de kosten te delen. Maar ook dat is niet handig: “schat, ik hou van je. Niet omdat je er leuk uit ziet, niet omdat je grappig bent, niet omdat je fijn gezelschap bent, niet omdat je een goed hart hebt, niet omdat ik de rest van mijn leven met je wil delen. Maar omdat je de kosten van deze vakantie lekker laag houdt.”
Kortom, ik voel mij gediscrimineerd. En dat is best wel terecht, vind ik.