Ik hou van de herfst en ben dan ook blij dat die eindelijk begonnen lijkt te zijn. En dan nog wel in september! Tot ziens plaknachten! Tot ziens zomerdeken! Houdoe muggen en vliegen! Geen katten die drie keer hun gewicht aan haar lijken te verliezen en plekken die in de zomer eeuwig bezweet zijn vallen droog. Wat heerlijk!
Het enige nadeel is dat het nu minder fijn in om lekker buiten te gaan zitten en uren aan één stuk te barbecueën. Het is simpelweg te koud en te snel donker. Bovendien kan een regen je zo naar binnen dwingen en je garende speklapje tot speksoep reduceren. Maar dat wil niet zeggen dat het bakseizoen voorbij is! Juist in de herfst kan Heel Holland lekker gaan bakken. Met veertig graden is het lang niet zo fijn om de oven aan te zetten. Met veertien graden of minder is dat al sneller haalbaar.
Ik haal dan ook wel eens een pak cakemix. En dan zo’n complexe waar je boter, eieren én melk bij moet doen. Het bakken en klaarmaken is leuk, maar het lekkerste is niet de cake zelf. Dat is uiteraard het beslag! Lekker de kom uitlikken, het risico op salmonellabesmetting voor lief nemen. Want het is zo heerlijk lekker. En moddervet!
Maar als ik met een lepeltje de laatste beetjes weg probeer te werken gaan mijn gedachten af en toe op de vrije loop. Want het is heel lekker, en de cake zal ook wel lekker zijn. Maar wie heeft die cake bedacht? En waarom?
Dat denk ik sowieso na over sommige dingen die we zonder nadenken in onze mond stoppen. Er is dus ooit iemand geweest die besloot om suiker, ei, melk en meel in een mixer te stoppen, het in de oven te zetten en daar een cake van te bakken. En toentertijd vond niemand dat raar? Als kind gooide ik ook wel eens cola, 7up, sinas en cassis bij elkaar en noemde het zoete gifmengsel dan lekker. Maar dat was voor de lol en er is geen wonderdrankje uit voortgekomen.
Op school is mij vroeger geleerd dat brood aan het hof van de Farao uitgevonden werd door een onhandige bediende die per-ongeluk gist in het deeg liet vallen. Voor luchtig brood aten mensen, en de Farao blijkbaar ook, harde platte koeken. Toen de bediende de volgende ochtend terugkwam merkte hij dat zijn koekdeeg was opgezwollen, en nadat hij het in de oven had gedaan kwam er brood uit.
Ergens geloof ik dat nog wel. Niet dat het echt zo gebeurd is, maar wel dat het bij toeval is uitgevonden. Ik denk niet dat er iemand in de klassieke oudheid op jacht ging naar het recept voor brood! Of wat te denken van andere producten. Ik kan mij niet voorstellen dat iemand naar een oester keek en dacht: nou dat ziet er wel lekker uit. Ik ga ervan uit dat dit een uitgehongerd iemand betrof die niets meer te verliezen had en uit pure nood een oesterschelp open wrikte om naar binnen te laten glijden.
Om niet te stoppen bij eten gaan we verder met drinken. Iemand heeft ooit koffiebonen geoogst en bij zichzelf gedacht; wat als ik die dingen rooster, vermaal en er kokend water bij gooi? Dan krijg ik vast een lekker drankje. De uitvinder van cola deed het tenminste andersom. Die wilde een medicijn maken en vond een frisdrank uit. Op de een of andere manier wist hij de rest van de wereld te overtuigen dat het lekker was en zo werd het een miljardenbedrijf.
Laten we in elk geval blij zijn met foutjes en mensen die idiote dingen uitproberen. Anders had ik nu die bak cakebeslag niet leeg kunnen likken.