Koningsdag zal dit jaar heel anders zijn dan normaal. Normaal zorgde ik ervoor dat ik op tijd uit bed was om met een oranje tompouce naar het koningspaar te kunnen kijken. Nu de prinsesjes tegenwoordig ook meegaan op de jaarlijkse toer was er een extra dynamiek. Soms kreeg een verslaggever een prinsesje te pakken en die wist dan meestal een kort, maar neutraal, antwoord te geven.
Maar helaas. Dit jaar geen koekhappende koning, dansende Maxima of juichende minima. Helemaal niks. Koningsdag is nu Woningsdag. Er is opgeroepen om het Wilhelmus te gaan zingen in tuin of op balkon. Maar ik ben helaas niet zo gek dat ik dat ga doen. Ik ben meer een stille koorzanger dan een mondige solist. Nu weet ik wel de tranen in de ogen te brengen bij ieder die mij aanhoort, maar dat kan natuurlijk ook negatief zijn…
Over negatieve dingen in combinatie met nationale trots gesproken. De meeste landen halen die uit hun militaire geschiedenis. De Britten vieren bijvoorbeeld massaal het einde van de Eerste Wereldoorlog. Nederland helaas niet; als er één ding is waar we niet trots op zijn is het natuurlijk de rampzaligheid van Srebrenica. De Nederlanders hadden één taak, en om welk excuus ook lieten we toe dat er duizenden onschuldigen vermoord werden. Nu zijn militaire campagnes alles behalve leuk. Vooral niet wanneer ze worden verloren. Maar, in navolging van de leuke nieuwsberichten een paar weken geleden, zijn er ook campagnes en veldslagen die grappig kunnen aandoen.
Wat te bedenken van het leger dat zichzelf versloeg. Het jaar is 1788 en het Oostenrijkse leger was in oorlog met het Ottomaanse Rijk. Het leger van de Oostenrijkers had kamp gemaakt en een aantal huzaren begonnen zich flink in te drinken. Terwijl een aantal voetsoldaten ook wel een drankje lustte lieten de hussaren weten de drank niet te willen delen. Een gevecht brak uit tussen de voetsoldaten en de huzaren. Tijdens de schermutseling raakte een aantal huzaren ervan overtuigd dat ze werden aangevallen door de Ottomanen.
Tijdens een “tactische” terugtrekking te paard door het kamp waren de soldaten die in het kamp waren overtuigd dat de Ottomanen een aanval per paard uitvoerden. Het verliep van kwaad tot erger en het hele leger zag zich genoodzaakt terug te trekken. De cijfers zijn niet precies bekend, maar Wikipedia heeft het over 150 doden bij de slag bij Karansebes. De stad die uiteindelijk in handen wist te vallen van de Ottomanen.
Een andere oorlog die glansrijk werd verloren is de oorlog tegen de Australische Emoes. Nee, dat is geen bevolkingsgroep maar langpotige vogels die de Australische outback teisterden. Omdat er nog voldoende troepen over waren van de Eerste Wereldoorlog werd besloten om het leger in te zetten tegen de vogels. Deze waren echter met zo veel dat de troepen zich door gebrek aan moraal en munitie terug moesten trekken.
Dat oorlog niet zo lang hoeft te duren bewijst de oorlog tussen het Verenigd Koninkrijk en Zanzibar. deze vond plaats op 27 augustus 1896 en duurde 38 minuten. Daar zitten wij met vijf jaar bezetting waarvan we de vijfenzeventigste verjaardag niet kunnen vieren omdat we nu een strijd voeren tegen de corona. Maar misschien kunnen we een beetje trots halen uit een ander, ongewapend, feit.
Nederland heeft wel de langste oorlog op zijn naam staan. Nee, het is niet de tachtigjarige oorlog. Die wordt trouwens overtroffen door de honderdjarige oorlog tussen Frankrijk en toenmalig Engeland. Nederland is namelijk 335 jaar in conflict geweest met de Scilly-Eilanden. Een eilandgroep ten zuidwesten van Engeland met een paar duizend inwoners.
De oorlog werd begonnen in 1651 tegen de republiek. En pas in 1986 werd de vrede getekend. Er zijn geen bekende slachtoffers en de oorlog, of het gebrek aan vrede, blijkt gewoon een administratief foutje te zijn bij de vrede van Westminster. Waarschijnlijk hoopten de eilanden ook een beetje in de spotlights te komen van Nederlandse toeristen. Ik moet eerlijk zeggen dat ze, tot ik een beetje onderzoek ging doen, mij onbekend waren.
Maar nu zijn we met de gehele mensheid in oorlog met corona. Laten we hopen dat we daarvan snel de vrede kunnen tekenen.