Volgens de beroemde computerspelontwerper Sid Meier is een computerspel een opeenvolging van keuzes. Dit vind je dan ook terug in zijn spellen, waarvan de serie “Civilization” de bekendste is. De speler neemt de leiding over een beschaving en is door middel van keuzes verantwoordelijk voor het voortbestaan en groei. Zo zijn er keuzes over waar een stad te plaatsen, keuzes over te onderzoeken technologieën. Over religie en het bouwen van wereldberoemde monumenten.
Uiteindelijk is de keuze aan de speler hoe het spel te winnen. Door middel van een niets ontziende verovering van alle andere bevolkingen. Het behalen van een culturele overwinning door elke andere beschaving te overspoelen met je eigen cultuur. Of ben je de eerste die een raket naar Proxima Centauri weet te sturen en zo bewijst dat technologisch niemand beter is!
Het is een beetje het leven, maar dan in een vrij ongevaarlijk spel. Keuzes moeten altijd worden gemaakt en sommige daarvan zijn lastig, andere zijn makkelijk. De keuze wat het avondeten gaat worden lijkt lastig, maar je hebt in elk geval een keuze daarin. Maar er zijn ook keuzes die je hele leven bepalen. Studiekeuze, of misschien vlak voor dat belangrijke tentamen besluiten uit te gaan in plaats van te blokken.
Er zijn ook keuzes waarvan ik weet dat ze ooit zullen komen maar waarvan ik hoop dat ik die nooit hoef te maken. Toen opa Daan uit Vlissingen overleed werden we een paar uur na zijn overlijden al overspoeld met keuzes. Wat voor kist? Wat voor bloemen? Wat voor rouwkaart, en naar wie moest die gaan? Wanneer de uitvaart, en waar de uitvaart? Wie denkt dat het leven ophoudt bij de dood heeft het mis, want dan wordt het pas druk.
Natuurlijk zijn eerdergenoemde keuzes lastig. Ze breken je hart en beschadigen je ziel in de haast die moet worden aangehouden. En dat bovenop het verlies van iemand. Dit wordt door de meeste mensen nog wel begrepen. Maar er zijn dingen die zwaar vallen waar iedereen ze wegwuift. Harrie Slinger (bekend van de groep Drukwerk) zong al over de pijn van het verlies. Het niet uit kunnen leggen van het verdriet. Het afscheid van een maatje en een vriend. Want hoe vertel je… je hond is dood?
Iets wat voor mensen die geen huisdieren hebben niet echt te begrijpen is. Ik ga elke week koffie drinken bij de overburen. Deels voor de koffie, koek en brokjes kaas. Wanneer ik mijn positie innam in de hoek van de bank duurde het vaak niet lang of hun kat sprong bij mij op schoot. Jackie nam de tijd om mijn bovenbenen en knieën te bewerken met haar scherpe nagels daarna was ze content met liggen. Wanneer ik weg wilde gaan zette ik haar netjes van mijn benen af. En dan moest ik snel zijn, want ze sprong vrijwel altijd onmiddellijk weer terug.
Jackie begon oud te worden. Dat merkte ik wanneer ik haar aaide. Haar vacht werd ruwer, haar vel werd dunner en ik kon de botten voelen. Vorige week zondag zat ik op de wc toen ik de auto van de overburen hoorde starten. Vlak voor de deur dichtsloeg hoorde ik nog een mauw. Ik had toen al een voorgevoel dat het niet goed was.
Een klein uur later kreeg ik de bevestiging; de overburen hadden Jackie moeten inslapen. Later hoorde ik dat ze niet in staat meer was om bij haar kattenbak te komen. Ze liet alles lopen, en toen ze eenmaal in de bak was kon ze er niet meer uit. Het is dat moment dat je als eigenaar weet dat het voorbij is.
Als huisdierenbezitter ben je niet alleen verantwoordelijk voor het goede leven van je dieren. Maar ook voor een goed einde. En voor Jackie kwam dat einde iets te laat. Toen ik het nieuws kreeg heb ik mijn eigen katten een extra knuffel gegeven. Ik weet dat ik op een gegeven moment die keuze ook zal moeten maken voor hen twee. Maar wanneer is de juiste tijd? Wanneer de ouderdom te duidelijk wordt, neem je dan de beslissing. Of wacht je tot het te laat is?
Persoonlijk hoop ik daarom dat ze gewoon onder een auto terecht komen. Dat ze de keuze over hun lot van mij wegnemen. Maar ik ben bang dat ik zal moeten twijfelen. De knoop doorhakken en daarna weer twijfelen. Had ik niet kunnen wachten? Was er niet meer mogelijk? Kon ik…
Dan is een keuze helaas geen computerspelletje meer.