Het gaat momenteel zo slecht met de cryptomunten dat ik van de week meerdere malen verbaasd naar de koers staarde. Zelfs de bekendste munt, Bitcoin, waarvan vorig jaar nog werd beweerd dat deze de vijftigduizend dollar aan waarde zou halen stortte als een kaartenhuis in. Zonder die waarde bereikt te hebben overigens. Op moment van schrijven is de waarde dertigduizend dollar. Maar het was minder de afgelopen week.
Tussen de paniek en het zogenaamde “hodlen” door miste ik aanvankelijk een nieuwsfeitje dat mij uiteindelijk dieper raakte dan ik dacht. Apple gaat stoppen met het produceren van de Ipod Touch. Hiermee komt in feite een einde aan de ooit succesvolle MP3-speler die meewerkte aan het succes van het miljardenbedrijf vandaag de dag.
Even ter info: ik ben geen fan van Apple. Mijn ervaring met een Mac midden jaren negentig was zo bar slecht dat ik een verstokte fan ben van Windows. Zodoende ben ik nooit toegetreden tot het ecosysteem van Apple en heb ik altijd de tegenstelling opgezocht. Een Iphone heb ik nooit echt gehad. Maar ik was wel een van de eersten in Nederland met een Android. Maar ik ben wel ooit in het bezit geweest van meerdere Ipods.
Mijn eerste MP3-speler was, zoals die tijd betaamde, een klein apparaatje met een paar knopjes. Langwerpig en het werd omschreven als een “tamponmodel”. Dit was niet helemaal uit de lucht gegrepen, want daar had het werkelijk iets van weg. Op de 256 MB kon ik met pijn en moeite twee of drie CD’s kwijt. En je was gelukkig! Want je had niets anders!
Of toch niet? De MP3 hausse was namelijk het gevolg van het succes van een ander, veel duurder apparaat. Inderdaad, de Ipod! En als eigenaar van een tampon vond ik mensen met een Ipod maar snobs. Waarom zou je geld uitgeven aan een veel te duur apparaat als iets van een paar tientjes dezelfde ervaring bieden kon. Goed, misschien hadden Ipods iets meer ruimte (een kleine twintig keer meer om precies te zijn) maar was dat het waard?
Dat het antwoord eigenlijk “ja” zou moeten zijn kwam ik op een avond dat ik moest oppassen achter. Samen met mijn broertje hadden we de kinderen naar bed gebracht en die hadden hun Ipod beneden laten liggen. Zo kreeg ik voor het eerst een Ipod in handen en raakte op slag verliefd. Het aanraakwieltje zorgde ervoor dat je door de nummers racete. Zo kon je snel een ander nummer, of album, selecteren. Of naadloos de muziek harder of zachter zetten. Het schermpje was helder en gaf zoveel meer informatie dan mijn tampon!
Toen ik de kans had een Ipod te kopen deed ik dat dan ook. Een Ipod-Video met maar liefst tachtig gigabyte aan ruimte! (referentie, zo’n achtduizend tot tienduizend liedjes) Hoe ik dat vol moest krijgen was voor mij een raadsel! Uiteindelijk downloadde ik hele oeuvres van artiesten en zette die op het apparaat. Misschien dat ik één album, of een paar nummers luisteren zou. Maar ik beschikte wel over alle nummers die Marco B. tot dat moment gezongen had.
Na de video volgde de touch, een uitgleklede Iphone. En ik heb nog een nano gehad. Allemaal prachtige apparaatjes. Toen de nano het begaf was de smartphone inmiddels zo ver geeëvolueerd dat een nieuwe Ipod niet meer nodig was. Voor een tientje per maand heb ik de beschikking over vrijwel alle muziek die in de afgelopen vijftig jaar op de markt is gebracht. Of in elk geval de muziek die ik wil beluisteren.
En blijkbaar ben ik niet de enige die er zo over denk want Apple stopt er nu mee. En dat raakt mij emotioneel. De herinnering hoe ik mijn eerste muziek moest overzetten door ze over te nemen van een cd. Later (niet heel legaal) te downloaden en soms via Itunes een cd kocht voor een tientje. Daarna het apparaat aansluiten, Itunes voor de tiende keer die maand updaten en daarna doorsturen. Dat is iets wat aan jongere generaties (en sommige oudere) niet uit te leggen is.
Net als praatpalen en videotheken gaan Ipods nu de dodo achterna. Van de meest gewilde en geilste gadget tot een voetnoot in de geschiedenis. Het maakt dat ik me oud voel, al denk ik dat iedereen wel iets uit zijn of haar kindertijd weet dat ingehaald is door de tijd en verdwenen is…