Als ik wil, en dat is een hele grote reden, kan ik mezelf in het net steken. Dat is meestal een wat donkerder spijkerbroek, nettere schoenen en een blouse. Dat gaat bij mij al op voor “net” of “netjes” gekleed zijn. Nu zijn de gelegenheden om zo gekleed te gaan dun gezaaid. Over het algemeen zijn het begrafenissen. Maar die komen gelukkig niet zo vaak voor. Nu weet ik dat de kledingkeuze voor begrafenissen en crematies tegenwoordig in twee kampen te delen is; casual en fleurig of stemmig zwart in pak.
En dat laatste heb ik niet. En voorlopig is het nog maar de vraag of ik die wel krijg. Dit werd mij een beetje duidelijk gemaakt door de man die mij hielp in een wat exclusievere kledingwinkel. Hij had mij de grootste maat gegeven en ik stond met gebogen rug en armen als een gorilla naast mijn lichaam. Het pak paste niet.
De reden dat ik op pakkenjacht was is gelukkig vrolijker dan een begrafenis. Mijn broertje Thom gaat trouwen! En blijkbaar is casual uit den boze. Zijn verloofde, de bruid in kwestie, is al op jurkenjacht geweest. En nu gingen de mannen op zoek naar pakken. En aangezien ik en mijn andere broertje getuige zijn wordt van ons wel verwacht dat we ons netjes kleden. Bovendien ook nog op dezelfde manier! Tenminste, zo heb ik begrepen.
Door bovenstaand avontuur was ik al snel uitgepast. Er was niets in mijn maat, dus kleding passen zat er niet in. Ik benoemde mezelf daarom tot fotograaf van dienst en zette mijn beide broertjes, en stiefvader, op de gevoelige fotochip van de telefoon. In eerste instantie werd geroepen dat we een vrouw nodig hadden in het stel, of een modebewuste homo. Hoe moesten wij met onze testosteron nou uitvogelen wat voor kleren we nodig hadden? Hoe moesten wij weten welke motiefjes, kleuren en patroontjes bij elkaar pasten?
En er was nogal wat om rekening mee te houden. Een jasje, een broek, een riem en een stropdas. En om er niet uit te zien als een kleurenblinde clown Bassie die zich in het donker had aangekleed moest het ook nog bij elkaar passen. Kleuren, patronen en stoffen werden tegen elkaar afgewogen. En toen de jasjes en broeken waren besloten volgde de rest. Een overhemd, dat vreemd genoeg onder de kleren wordt gedragen.
Ik stelde nog voor om een vlinderdasje te doen. Gewoon omdat dat er potsierlijk uit ziet. Ik vond de oud-Belgische premier Di Rupo er ook altijd belachelijk uit zien met zijn vlinderdasje. Aan de andere kant leidde dat wel af van zijn andere fysieke kenmerken. Maar de vlinderdas werd, om begrijpelijke redenen, afgeschoten. Een stropdas was het kledingdevies. Terwijl de man die ons hielp Thygo les gaf in stropdasknopen gaf die aan dat hij tegen de tijd dat de bruiloft was wel een filmpje op YouTube zou zoeken om de knoop te leggen.
Ik vind een stropdas op een vreemde, platte, manier wel passen bij een bruiloft. Het is niet voor niets een strop; je legt jezelf voor eeuwig vast aan een partner. Bovendien was het volgens de overlevering zo dat de eerste stropdassen juist werden gedragen om executies makkelijker te maken. Zo hoefde de koning alleen maar iemand aan te wijzen en die kon aan zijn al bevestigde strop worden verhangen. Het was nog net geen wereldnieuws toen Prins Claus tijdens een toespraak opriep de stropdas af te doen. En ook de daad bij het woord voegde. Zouden we dus juist niet op prinselijk bevel de stropdas nu maar laten voor wat het is?
Toch ging de zoektocht door. Van donker en bijpassend tot een patroon met visjes of vreemde snorretjes, ik ben van dat laatste niet zeker welke van de twee. Trumpiaans rood of neutraal grijs. Uiteindelijk stond Thom voor de spiegel in de kleedkamersectie zijn kostuum, inclusief stropdas, te vervolmaken.
Ik keek toe vanuit de winkel. Mijn broertje gaat over een aantal maanden een nieuwe stap zetten in het leven. Ik heb al eerder geschreven over het huwelijk van Thygo en Hanneke. Een huwelijk dat nu gezegend is met twee zoons. Toffe jongens die op zullen groeien tot blonde goden. En het uitwisselen van de ringen en geloften tussen Thom en Wendy, op een zomerse dag in juni, zal de opmaat zijn naar waarschijnlijk ook die gebeurtenis. Een gebeurtenis en gelofte die hun leven zal veranderen en voor eeuwig verstrengelen.
Van een stel kleuters die mijn speelgoedkeukentje vergalden. Tot een kind dat eerst niet durfde te fietsen en verslaafd raakte aan the Sims. Verder tot een puber die als Narcissus gelijk verliefd was op zijn eigen spiegelbeeld. Een soldaat die Turkije beschermde tegen luchtaanvallen. Een wereldreiziger die woonde op het eiland Curaçao en nu gaat hij trouwen. In de spiegel keek een man toe hoe zijn pak zat en zich klaarmaakte voor de volgende stap in zijn leven. Strak in ‘t pak, mét een stropdas.