"Je kan af en toe maar beter thuiswerken!" Kopte een artikel van het Brabants Dagblad op mijn tijdlijn. Het ging over de verbreding van de A27 en de aanleg van de nieuwe Merwedebrug, of bruggen. "Hoe dan?" Appte ik mijn moeder vol verwondering en slecht verhulde frustratie toe.
Voor zo lang ik me kan herinneren, en dat is steeds langer, is de A27 en vooral de Merwedebrug een hoofdpijndossier. De opritten zijn iets te strategisch geplaatst, het direct opvolgende knooppunt Gorinchem zorgt voor keuzestress en de smalle brug, met versmalde linkerbaan zonder vluchtstrook, maakt dat het een bottleneck is van formaat. Vooral na de dreigende ineenstorting van een paar jaar terug was het oordeel definitief; de brug moet worden vervangen en de snelweg verbreed.
Ik ben, jaren terug, op een informatieavond geweest waar de (toen definitieve) plannen uit de doeken werden gedaan. De A27 zou worden verbreed, in fases. Als een van de laatste punten waren de bruggen over de Amer en de Merwede aan de beurt. De Merwedebrug, de brug die ik dagelijks naar mijn werk neem, trok uiteraard mijn meeste aandacht. Deze zou worden opgedeeld in twee bruggen. Allereerst zou een brug naast de huidige worden gebouwd, waarna het verkeer via die brug zou worden geleid. Daarna zou de oude brug worden gesloopt, een tweede brug worden aangelegd die uiteindelijk het verkeer naar het noorden zou dragen, en de andere brug het verkeer naar het zuiden.
De planning voor een rechtstreekse spoorverbinding tussen Utrecht en Breda werden stilletjes uit de plannen verwijderd. Ondanks dat dit al even lang een discussiepunt is als de huidige brug. Ik heb ooit de hoop uitgesproken dat er een hypermoderne verbinding voor in de plaats zou komen. Een MagLev, of een hyperloop of misschien wel een monorail!
Maar nu lijken alle plannen wel in het woelige water van de Merwede te storten. Rijkswaterstaat heeft namelijk, stilzwijgend, gekozen voor één brug. Dit tot verbijstering van de omliggende gemeenten die twee bruggen beloofd hadden gekregen. Een tweede brug zou nu ineens te duur zijn!
Nogal wiedes als je meer dan dertig jaar gaat lopen steggelen! Er zijn weinig dingen die goedkoper worden. Maar wanneer je minstens dertig jaar wacht tot het ondernemen van actie dan zijn, uiteraard, alle kosten gestegen. Lonen stijgen nu eenmaal, en daarbij ook materiaalkosten en niet te vergeten de kosten voor de aankoop van grond! Nee, we kunnen het nu wel af met één brug! Want dat is nu al zo’n succes.
En dan terugkomen op de eerste zin. De A27 is nu al chaos. Het komt steeds vaker voor dat een reis van een kwartier een uur in beslag neemt. Dus het is logisch dat wanneer de werkzaamheden beginnen de verkeersdruk nog verder toeneemt. Maar dan die mega-elitaire uitspraak: “Je kan af en toe maar beter thuiswerken!”
Wat moet ik aan met die boodschap? Vragen of mijn werkgever in mijn achtertuin een paar kilometer kabel wil droppen zodat ik die kan verknippen? Moeten mijn moeder, broertje en zijn vrouw werkzaam in cliëntenzorg, de avond van tevoren een paar van hun hulpbehoevende cliënten mee naar huis nemen? Mijn in de betonfundering werkende overbuurman stort zijn eigen zolder vol? Op de hoek van de straat begint een andere buurman, werkzaam bij een bandenboer, maar een vervangservice aan huis?
Giftig kan ik worden van die praat! Alsof dat voor iedereen “zomaar” mogelijk is. Of andere manieren van vervoer! Ik wil best wel met het OV naar het werk. Dan moet ik wel de laatste bus om acht uur ‘s avonds pakken om op tijd aan te komen in de ochtend, want de vroegste bus rijdt te laat! Dat wil zeggen dat ik krap aan twee uur thuis kan zijn voor ik naar het werk moet. En ik ben te laat op maandag, want op zondag rijden de bussen niet! Wordt Jezus boos van!
Heerlijk wonen op het platteland. En dan vragen ze zich af waarom de BBB zoveel stemmen weet te vergaren!