Een paar maanden geleden schreef ik over alles meteen weten. Er is geen vertraging meer. Geen rust. Alle informatie, van nieuws tot de rapportcijfers van je kroost; het is één klik verwijderd.
Maar ook slecht nieuws is meteen beschikbaar. Een rekening, boete of belastingaanslag vinden via de digitale weg een route naar de mobiele telefoon in je broekzak. Echt ontspannen is er zo niet meer bij. Terwijl je van plan was een dag in de Efteling door te brengen wordt je toch overvallen door een naheffing. Weg ontspanning, hallo zorgen!
Gelukkig staan ook leukere dingen meteen tot onze beschikking. Via Deezer of Spotify is het mogelijk om decennia aan muziek te luisteren. Netflix, videoland en Disney+ doen hetzelfde voor films.
Niet meer naar de videotheek of winkel voor een film en dan maar hopen of die goed is. Nee uit een catalogus kies je een film of serie en je kijkt. En wanneer het niets is dan zijn er nog duizenden anderen!
Ook boeken zijn niet veilig meer. Het papier is vervangen door een scherm, of een voorlezer. En in die hoedanigheid stuitte ik van de week op een boek over bol.com . De oprichting, de inrichting en hoe de markt veranderde. Een hoop vergeten namen passeren de revue; V&D, Free Record Shop, Dixons, Music Store, Bart Smit.
Winkels die in stilte of met een klapper ter ziele zijn gegaan. Elke naam bracht bij mij een herinnering naar boven. Ik zag mezelf weer een spelletje kopen bij de V&D en een vrolijk gesprek hebben met de enthousiaste verkoper. Ik zat weer achterin de auto met mijn verjaardagsgeld op zak. Stuiterend van enthousiasme omdat ik een GameBoy Advance wilde kopen. En ik was ervan overtuigd dat iedereen op de snelweg ook naar dezelfde Bart Smit om de GameBoy onder mijn neus vandaan te kopen!
Ik zag het al gebeuren dat hele volksstammen de winkel hadden geplunderd en er voor Dion niets over zou blijven om te kopen. Aangekomen in Oosterhout explodeerde ik dus uit de auto en rende naar de speelgoedwinkel. Die was verstoken van bezoekers en ze hadden alle kleuren van de GameBoy Advance nog op voorraad, inclusief spelletjes!
Ik kon toen niet wachten. Maar het luisteren naar het boek over de webwinkel Bol heeft mij doen inzien dat we dat tegenwoordig wel doen. En hoe gewend we het zijn geraakt. Waar alle informatie ons nu zelf op komt zoeken, op elk moment! Krijgen we producten juist steeds vaker met vertraging in handen. We gaan niet meer zelf naar de winkel, maar we bestellen producten en bouwen meteen de verwachting in dat het langer duurt om het werkelijk in handen te krijgen.
Boodschappen kan je bestellen via het internet en laten bezorgen. En daar kunnen enkele dagen overheen gaan! Goed, je hoeft niet meer zelf naar de winkel en door de mensenmassa een weg te banen. Maar stel dat je donderdag zin hebt in macaroni maar zaterdag niet meer? Maar juist die dag worden de boodschappen bezorgd? Dan heb je macaronie waar je geen zin meer in hebt! Toch een ergernispuntje.
Het zorgt in elk geval niet meer voor de spanning op de achterbank. Jammer genoeg wel aan het einde van de fysieke winkels. Tenminste, tot zover. Wij, mensen als consumenten, hebben ons aan moeten passen. Van post krijgen op één moment per dag tot een postvakje dat 24/7 open is. Wachten op de spullen of boodschappen…
Ik denk dus dat het ook tijd is voor de winkels om zich aan te passen. Ik zie het voor me: een themapark waar je lekker kunt shoppen! Een ervaring zoals het vroeger was. Daar moeten we nog even op wachten, maar daar hebben we dan ook al voor geoefend.