Zo! De rommeldagen van het voorjaar zitten er weer op. De dagen dat je te pas en te onpas vrij bent op een manier dat er eigenlijk geen touw aan vast te knopen valt. Pasen en pinksteren zijn nog makkelijk te onthouden, die vallen op een maandag en je krijgt dus gegarandeerd een lang weekend.
Hemelvaart, het moment dat we de eerste vlucht van El-Al vieren, is weer op een maffe donderdag. Het kost je dus een vrije dag om een lang weekeinde te regelen. Als die dag al niet overboekt is door andere collega’s in elk geval. Anders ben je gedwongen om over een uitgestorven snelweg naar het werk te rijden samen met de rest van de mensen die geen dag kunnen of willen opofferen. Of het zijn workaholics natuurlijk.
Dan heb je nog het onbegrijpelijke Koningsdag. Goed, het feestje begrijp ik. Maar het schuift uiteraard gewoon met de dagen mee, omdat het op een vaste datum plaatsvindt. Niet op een vaste dag zoals voornoemde feestdagen. Dat betekent dat je in bepaalde jaren niets aan de verjaardag van onze koning hebt. Dan valt het op een zaterdag, en dan ben je al vrij!
Maar, zoals dit jaar, kan het nóg maffer. De koning is zondag jarig en in plaats van de maandag uit te kiezen voor zijn feestje gaat het naar de zaterdag! De afgelopen verjaardag van de koning voelde dan ook alles behalve speciaal! Het was een zaterdag met een oranje randje. Niet meer, niet minder!
En dan bevrijdingsdag. Eens in de vijf jaar is het een vrije dag, afhankelijk van je CAO. Of je hebt elk jaar een vrije dag… Afhankelijk van je CAO. Nu wordt er al een tijd geprobeerd om het een jaarlijkse vrije dag te maken. Maar de werkgevers zijn daar minder toe bereid dan de werknemers. En zodoende gebeurt er niets.
En dan de rest van de feestdagen waar men aandacht voor wil hebben! Suikerfeest, Keti-Koti, de dag van de arbeid (die ironisch in Nederland wordt gevierd met arbeid). Allemaal dagen waarvan men roept dat die vrij moeten zijn. En die het niet zijn. Stemmen gaan zelfs op om een dag die eigenlijk niet wordt begrepen in te ruilen. Zoals tweede Pinksterdag!
Daar ben ik om meerdere redenen op tegen. Maar bovendien; waarom zou je een lang weekend weggooien? Eén mei wisselt elk jaar van dag, net als Keti-Koti. Om nog maar te zwijgen over het suikerfeest dat via een heel vreemde kalender gebaseerd op de maan elk jaar weer in een heel ander seizoen kan vallen!
En, behalve bij Suikerfeest, heb ik nóg een klacht. Waarom vallen alle vrije dagen in het voorjaar? Behalve kerst staat alles in de eerste vijf of zes maanden van het jaar gepropt. Ik noem het rommeldagen, maar dat doe ik met een soort genegenheid. Want gratis vrije dagen zijn natuurlijk altijd welkom! En nu die voorbij zijn is er niets meer om naar uit te kijken!
Voor wie geen zomervakantie heeft of neemt, laat staan herfstvakantie, is het een lange zit tot aan de kerst. Ik heb daarom een radicaal voorstel: waarom verlengen we niet een weekeinde in het najaar? In België, Engeland en Frankrijk doen ze aan wapenstilstanddag om de slachtoffers van de Eerste Wereldoorlog te gedenken. Nu hebben wij daar niet aan mee gedaan, maar we kunnen toch wel een ander moment kiezen?
Ik dacht in eerste instantie aan Halloween. Lekker griezelen en gruwelen. Maar omdat Halloween niet altijd op een maandag valt schrappen we die dag. Bovendien zijn niet alle mensen het eens met dit oude keltische feest.
Daarna dacht ik aan Sint Pannekoek. Een mooi eerbetoon aan een goede Hollandsche lekkernij. Ik heb hierover echter ook weer twee klachten; Sint Pannekoek valt op 29 november en is dus iets te laat in het jaar! En ook dat is een verplaatsende datum. Als we eind november kiezen dan kunnen we net zo goed vijf december als vrije dag verkiezen.
Maar er is natuurlijk al een logische datum. Voor zo lang die duurt. De maandag na het laatste weekeinde in oktober! De eerste maandag nadat we de klok hebben verzet. Dan kan men nog een dagje extra wennen aan de nieuwe tijd! En het is een mooie dag om te vieren hoe belangrijk tijd nu eigenlijk is. Mensen versieren hun voordeuren met klokken en men geeft elkaar horloges, agenda’s of kalenders cadeau! Men wordt aangespoord om rekening te houden met tijd, en vooral hoe weinig we er eigenlijk van hebben. Op televisie zijn debatten en films over de tijd!
Maar bovendien is het een extra vrije dag in het najaar. Ik zie het nu al zitten!