Voortekenen en Vaatwassers

Ik ben te nuchter om snel iets als een voorteken te bestempelen. Het menselijk brein is te complex om te doorgronden. Dacht je net aan een persoon en kom je die persoon een paar tellen later werkelijk tegen dan heb je die waarschijnlijk al gezien. En je brein was je voor en had de persoon al herkend voor jij bewust doorhad dat een oude jeugdvriend in dezelfde winkelstraat liep.

En bij het zien van voortekenen komt natuurlijk ook een hoop gemakzuchtige bevestiging kijken. Moet je naar de winkel, maar wil je het eigenlijk niet? Dan is een plotseling buitje natuurlijk de uitgelezen reden om te besluiten lekker thuis te blijven. De voortekens zijn niet gunstig! Ik heb hetzelfde wanneer ik in mijn tuin wil/moet werken.

1 procent kans op regen? Dat, en 99 andere reden om er niet aan te (willen) beginnen maakt dat ik er 100 procent niet aan ga beginnen. Het onkruid staat er volgende week ook nog wel! En zo niet… dan heeft het probleem zich vanzelf opgelost!

Nu is mijn grote voordeel en nadeel dat ik alleen woon. Er is niemand die mij aanstoot en zegt dat de tuin gedaan moet worden. Ja, de woningbouw, maar dat is een ander verhaal. Ik zal het ook zelf moeten doen, wanneer ik mijn familie vraag te helpen, dan geven die niet thuis of ze verwijzen naar een klusdienst. (die krijgen ze nog wel een keer terug)

Ik ben dus helemaal zelf verantwoordelijk voor het reilen en zeilen in mijn huishouden. Ik bén het huishouden en er gebeurt gewoonweg niets wanneer ik niets doe. Ik ben verantwoordelijk voor de inkopen, het koken en de afwas.

Aangezien ik alleen ben, spaar ik de afwas altijd op. Om voor twee glazen, mes, vork en bord gootsteen vol te laten lopen vind ik zonde van het water, gas en mijn tijd. Meestal wacht ik dus meerdere dagen tot er een behoorlijke berg staat en ik gedwongen ben om het te doen. Oorkleppen op, muziekje aan en met een borstel in de hand de borden en glazen te lijf!

Er was een tijd dat ik ging bellen tijdens het doen van de afwas. Zo had ik in elk geval een beetje aanspraak. Helaas begon het mensen op te vallen dat ik de afwas combineerde met hun belmoment en ze legden dat verkeerd uit. Na een boos telefoontje heb ik dat maar opgegeven en sindsdien doe ik mijn wasje zonder mee- of tegenspraak.

Ergens wilde ik wel een vaatwasser. Maar mijn verleden met vaatwassers is niet heel erg succesvol te noemen. De eerste die ik kocht, een tweedehands gelukkig, was met zijn eerste wasbeurt al kapot. Mijn oma besloot alle tupperware die ik had te wassen. Eén van de plastic bakjes viel door de rekken en kwam terecht op het verwarmingselement. Element doorgebrand, vaatwasser kapot en afgeschreven. De tweede die ik had was ook geen lang leven beschoren.

Sindsdien deed ik het dus maar met de Dreft, Dubro en gootsteen.

Ik had het over mijn afwassen met een collega die een gezin heeft, en dus dolblij is met zijn afwasmachine. Ook hij had een periode zonder vaatwasser geleefd en was er tevreden mee, tot hij weer een vaatwasser in bezit kreeg.

Het was op dat moment dat ik ook weer een beetje begon te fantaseren over een vaatwasser. Zo heel duur was een nieuwe niet… en bij een grote Nederlandse webwinkel zag ik leuke kleinere modellen die ideaal zouden zijn. Bovendien zou ik de gasrekening verder kunnen drukken door een vaatwasmachine te gebruiken. Die stoken op stroom! En dan in combinatie met mijn zonnepanelen…

Diezelfde avond bracht ik een bezoek aan mijn oma. We hadden het over huishoudelijke taken en dat ze die best nog wel zelf kan (dat kan ze niet, maar dat is een ander verhaal) en we kwamen uit bij de afwas. Ze liet doorschemeren misschien wel een afwasmachine te willen en ook ik ging erin mee!

Als dat geen voorteken was! Twee keer in een dag een gesprek over een afwasmachine! Een dag later had ik er een besteld en twee dagen later deed een mooi klein machientje zijn eerste ronde met alle borden en glazen die ik had opgespaard!

Nu hopen dat die langer meegaat dan zijn voorgangers.