Loom draai ik mij nog een keer om op de bank. Even snuffel ik de bedompte lucht op en wil daarna meteen verder slapen.
Liever was ik buiten geweest, maar het baasje weigerde mij buiten te laten vannacht, normaal doet hij dan wel een bovenraampje open, en ik weet hoe die dingen werken (haha) dus dan kom ik wel buiten, maar ook op deze broeierige nacht na een warme dag deed hij dat niet, vreemd eigenlijk. Hij is verzot op binnen zijn maar wil dan wel altijd frisse lucht. Behalve dan vannacht. Gisteren hield hij mij ook al de hele dag binnen…
Nu heeft hij mij ook al meerdere keren opgepakt en mij geaaid terwijl hij in zijn vreemde mensentaal tegen mij aan aan het wauwelen was. Ik ken slechts drie woorden “Marco” (dat ben ik) “Eten” en “nee” dus ik kon hem niet volgen.
Al herken ik wel de riedel namen die mijn baasje voor mij heeft, die ga ik niet herhalen (zóóó gênant) maar nu zei hij er nog een hoop dingen bij. Alsof er iets gaat gebeuren.
Mijn zusje ligt op de stoel maar steekt nu slaperig haar kop op, ik hoorde het ook. Vreemd getril, gezoem en een massa piepen. Het zal nog wel een aantal keren duren. Toen we een keer bij het baasje mochten slapen merkten we dat hij er wakker van werd. Vreemd dat mensen wakker moeten worden gemaakt, dat heb ik nou niet nodig. Enfin, het geluid is weer verdwenen. Het zal nog wel een paar keer langskomen… ja hoor! Met mijn scherpe oren hoor ik het baasje geïrriteerd iets brommen en het gekraak van het ding waar hij op ligt, een bed noemt hij het, weet ik veel! Mijn zusje wordt steeds zenuwachtiger.
Ik heb me nog eens omgedraaid en wordt pas wakker wanneer mijn zus wild rondjes door de kamer gaat rennen. Ze rent naar het voorraam en gaat er met haar poten tegenaan staan. Daarna naar het achterraam. Ik spits mijn oren en hoor het ook. Het baasje is uit zijn slaap en loopt nu over de overloop om zich aan te kleden, ik en mijn zus hebben het eens bekeken (geen fijn gezicht) hij doet dan allemaal dingen aan over zijn eigen vacht, hoewel, zo veel vacht als mij heeft hij niet. Af en toe gaat hij zelfs even naar dat enge witte hok. Ik durf er niet meer te komen sinds de laatste keer, maar mijn zus zegt dat ze een keer naar binnen heeft gegluurd en toen zag dat het baasje warm water over zich heen liet stromen. Stel je voor! Ik zal hem wel weer eens voordoen hoe hij zichzelf echt schoon moet likken!
Er klinkt naderend gekraak, het baasje daalt de trap af. Mijn zus schiet naar de deur die tussen de keuken en de hal zit. Vroeger, toen we nog jong waren, konden we die deur nog open krijgen. Maar het baasje heeft dat ding waar we tegenaan sprongen omhoog gedraaid. Ik volg op een afstandje. Met een beetje pech gaat het baasje eerst naar zijn eigen bak, net als de onze maar dan wéér met stromend water, en dan kan het even duren. Inderdaad, hij mompelt iets en de deur van zijn bak gaat open. Ik hoor stralen kletteren.
Mijn zus heeft het niet meer en begint luidkeels te mauwen. Hé, ze doet dat nu altijd. Even kijkt ze mij verwijtend aan. Zuchtend mauw ik ook een paar keer mee, voor de show.
Ik mauw alleen niet zo hard als normaal. Mijn blik is afgeleid door dat gekke ding in de hoek van de keuken.
Het is een blauwe box waar ik net in pas, nou, en nog iets kan verliggen. Het baasje heeft het al vaker gebruikt om ons in te vervoeren. Dan gingen we IN zo’n groot eng ding dat razend hard over de weg kan en kwamen we op een heel andere plek uit. Ik ben zo eens naar de moeder van mijn baasje geweest, was razend gezellig daar. Maar mijn zus heeft gezegd dat zij ermee naar een eng gebouw is gebracht met een hoop andere katten en honden. Dat ze daar heeft moeten slapen en daarna buikpijn had. Zelf ben ik toen een aantal keer in de box gaan zitten om te kijken of het baasje mij mee wilde nemen naar dat gebouw. Ik wilde het ook wel eens zien. En dan al die katten… mijn zus heeft het niet zo op andere katten, maar ik ben er dol op! Zo veel dieren om te ontmoeten. De buikpijn, tja, neem je maar op de koop toe toch!
Eindelijk hoor ik het gestort van water en de laatste voetstappen, gek, het baasje is later dan normaal.
De deur gaat open en ik kijk hem zo zonnig mogelijk aan.
Mijn zus, daarentegen, doet wat ze altijd doet. Ze sprint de deur door om bij de mat bij de voordeur te komen, die is leuk omdat daar zo veel raam in zit en je niet zo hoog hoeft te staan om naar buiten te kijken.
Het baasje heeft dit echter voorzien en zet zijn eigen rechterachterpoot hard neer, vlak voor haar neus. Mijn zus komt slippend tot stilstand en sprint weer terug de keuken in. Mauwend dat ze het niet zo bedoeld had (sure) het baasje gaat op zijn knieën zitten en geeft ons allebij een aai over ons bol. Daarna doet hij de koude kast open, ik kijk mee want er liggen allemaal lekkere spullen in, en haalt de lekkere spullen er voor hemzelf uit. Behendig pakt hij het brood en begint, terwijl hij iets in zijn voorpoten houdt, dingen over het brood te smeren.
Wat een nonsens! Het baasje was eens vergeten dat spul terug te stoppen in de koude kast en mijn zus en ik kwamen erachter dat het heel goed te eten is zonder brood, ik was wel misselijk daarna en het baasje weigerde ons eten te geven.
Mijn zus trilt nog even van verwachting wanneer het baasje een glanzend papier tevoorschijn haalt en zijn brood daarin doet. Ze is dol op dat papier en hoopt altijd dat het baasje er een bolletje van maakt en naar haar toe gooit. Dan loopt ze de rest van het uur te ballen. Maar als ze lol ervan af is schuift ze ze weg onder de bank, ik heb eens gekeken en er wel acht geteld daarbeneden.
Het baasje eet snel wat brood en ik hou mij afzijdig, ik weet dat hij er niet van houdt als we bij hem in de buurt komen als hij zit te eten. Mijn zus draalt wel om hem heen en hoopt blijkbaar dat ze wat melk krijgt uit zijn drinkbakje, de schooier!
Godzijdank is het baasje klaar en hij pakt mijn zus op terwijl hij met haar praat hoor ik af en toe mijn naam vallen. Waar zou het over gaan?
Daarna word ik opgepakt. Hij aait mij en noemt een aantal keren mijn naam, en koosnaampjes. Hij staat op en loopt ineens naar de keuken. Ik ben een beetje overdonderd, wat is hij van plan?
De blauwe box wordt opgepakt en hij loopt weer terug naar de tafel. Daar zet hij de box neer, mijn zus schiet weg achter een stoel.
Ik wordt voor het open deurtje gezet en kijk onwennig naar binnen, mijn staart zwaait een aantal keren peilend.
De bedoeling is duidelijk, met een van zijn voorpoten geeft het baasje mij een zetje en stap ik naar binnen. Ik ga lekker achterin liggen, wachtend op een nieuw avontuur.
Misschien neemt het baasje mij wel mee naar de plek waar hij bijna elke dag naartoe gaat, werk noemt hij het, ik ken het woord niet. Of we gaan weer op bezoek bij zijn moeder, of… of we gaan naar dat gebouw met die andere katten en honden.
Spannend!
Groetjes, Marco.
-Marco gaat morgen onder het mes om hem te ontkateren, maar ik heb niet het idee dat hij dat weet.
Dion.