Was ik maar president,
ik bedoel; ik heb het postuur,
en als leider van de vrije wereld,
maakte ik rijk zijn meteen ontzettend duur,
dat geld gaat dan naar de armen,
en naar mensen zonder huis,
en misschien dat ik wat kan houden,
in mijn eigen presidentenkluis,
niet om van te leven,
ach doe toch niet zo gek,
maar misschien om ooit te geven,
aan een heel armoedige plek,
of als ik ontvoerd ben,
en niemand koopt mij vrij,
dan kan ik zeggen dat in die kluis,
een fooitje ligt van mij.
En was ik president,
deed ik gelijk een hoop,
dat gekke Witte Huis,
zette ik meteen te koop,
misschien dat het nog goed doet,
als winkel of kinderdagverblijf,
en ik als president in een flatje moet,
waar ik mijn wetten schrijf,
wetten over gelijkheid,
voor alles en iedereen,
en een reis richting Mars?
kom we gaan er onmiddellijk heen!
Als president van het westen,
werd ik ieders vriend,
behalve zij die dat niet willen,
want zij hebben dat niet verdiend,
ik steek mijn handen uit en help mee,
aan een toekomst voor iedereen,
ik zal het doen en accepteer geen nee,
en misschien wanneer mijn vier,
of acht jaar zijn geweest,
heeft iedereen plezier,
en viert iedereen feest.
Maar ik ben geen president,
en wil het niet worden ook,
want dat hele gekke land,
raakt soms wel eens van de kook,
je woorden op een gouden schaal,
je kleren moeten kloppen allemaal,
nee geef mij maar hier de rust,
van een burger aan de Europese kust,
lekker in mijn rijtjeswoning…
wie weet word ik ooit eens koning!