Een eeuwig diepe slaap,
Een zelfgekozen rust,
Het voorland leeg en probleemloos,
Wanneer je de dood op haar ijskoude lippen kust.
Een stilte prachtig en mooi,
Een zwart, aanlokkelijk fijn,
Verlost van alle lasten,
Enkel door ervoor te kiezen niet meer te zijn.
Want het leven in dit hol van de leeuw,
Rekt de medische wetenschap tot wel een eeuw,
En dat terwijl jij het misschien,
Na een paar jaar al wel had gezien.
Bevrijd jezelf dus met je slaap,
Kus de dood en slaak een gaap,
Geef het op en staak het strijden,
Zodat jij je enkel aan je rust kunt wijden.
Van wie achterblijven heb jij geen last,
Die vinden je lichaam als je jezelf hebt verhangen of vergast,
Jij slaapt nu in je diepe rust,
Je liefde, je leven, je einddoel en lust.
Jij bent er niet bij als je wordt begraven of verbrand,
Het is slechts omhulsel wat aan de eeuwigheid wordt verband,
Jij bent aan het slapen, het is nu voorbij,
Een doel dat zo aanlokkelijk is ook voor mij.