Toen ik vorige week schreef dat Dokter Tinus vervangen zou worden had ik niet verwacht dat het een halve profetie zou zijn. Dokter Tinus stopt. Woudrichem zal nooit meer Wourkum heten en de televisie ploegen zullen niet langer meer de straten afsluiten om Tom Hofman te filmen terwijl hij oversteekt. Een klap voor de regio en het toerisme.
Mijn tante had in de tijd voor haar overlijden geleerd voor stadsgids van Woudrichem en had kennis opgedaan over de belangwekkende plekjes voor de echte Dokter Tinus fanaat. Nu zal het langzaam wegebben tot het nog maar ergens in de vage herinnering behoort. Misschien dat een filmhuis in Woudrichem zelf de serie nog blijft herhalen, maar het overgrote deel van Nederland zal het zich herinneren als de serie die ooit was. Op Terschelling is er een boerderij aan de hoofdweg waar ze nog altijd de serie “Sil de Strandjutter” herhalen.
Een serie die ooit was van de vergane glorie van een eiland. Ik heb Dokter Tinus zelf nooit gevolgd. Jaren geleden keek ik wel naar het Britse origineel: Doc Martin. Het plot was exact hetzelfde, maar de locatie was anders. ik heb de eerste afleveringen van het eerste seizoen dan ook puur gekeken om bekende plekjes te zien. En natuurlijk te glimlachen wanneer een plek in beeld kwam die ik kende. Plekken waar ik zelf ooit eens had gelopen en dat nu voor het ganse land te zien was. Maar verhaaltechnisch gezien ging mijn voorkeur uit naar Doc Martin. Die gaf mij toch een gevoel welke ik altijd heb gemist bij Dokter Tinus. Het was op de een of andere manier leuker.
Nu is de veelgehoorde klacht dat Nederlandse films en series houterig acteerwerk bevatten en buitenlandse series en films niet. Dat is niet helemaal waar, maar omdat we Nederlanders zijn die Nederlands spreken en kennen is het gemakkelijker om te zien wanneer er houterig acteerwerk plaatsvindt. En het idee dat tegen te komen schrikt mij af om series van vaderlandse bodem te volgen. Zo ook Dokter Tinus. Dus eigenlijk ben ik een van die mensen die heeft bijgedragen aan de ondergang van een van de toeristenlokkers uit de regio.
Maar dit hoeft natuurlijk niet helemaal het einde te betekenen. Woudrichem is al vaker gebruikt voor andere filmproducties, een paar jaar geleden wilde men nog een huis in de Biesbosch opblazen ter vermaak van het volk en ik blijf hopen op een “Godfather in de Polder”. Een intrigerende crimi waar bewoners uit de Brabantse klei zich inzetten voor hun illegale wietplantages. Een beginnend imperium, niet in de Limburgse heuvels of het Noord Hollandse laagland. Een gebied met kleine dorpjes waar de burgemeesters geen raad weten en de politie alleen maar kan schreeuwen dat criminaliteit het nieuwe normaal is. Met vele vergezichten van bruggen, watertorens, windmolens. oprijzende energiecentrales en sluitende snackbars.
Hoewel… zo’n serie leven we eigenlijk al in. Een serie waar nu Dokter Tinus in is gestopt en de Woudrichemmers, of ze het goed of slecht vinden, hun stadje weer terugkrijgen en het mag sluimeren en in de vergetelheid raken. Net als de serie die ooit was.