Op mijn Facebook komt een foto voorbij van een Facebookvriendin die in haar tuin staat en trots een zelfgekweekte komkommer omhoog houdt. “Komkommertijd?” vraag ik, grappig als ik ben. Een tijdje later volgt het antwoord: “Letterlijk: ja, figuurlijk: geenszins.”
En daar had ze natuurlijk gelijk in. Het was inderdaad niet bepaald een zomer waarin komkommertijd hoogtij vierde. Het begon al, min of meer, met de aanslag in Manchester. Vele doden, vele gewonden en een wereld in shock. Maar de rest van de wereld meer dan de Britten zelf. In de tijd van de aanslag in Londen van 2005 had ik kort contact met een Britse. Toen ik mijn medeleven uitte zei ze het namen zoals het was. De aanslag was gebeurd en het leven ging door. Een instelling die de Britten al hebben sinds de blitz.
Maar we waren er nog niet met het bloedvergieten. Ook op het vasteland moest en zouden er aanslagen plaatsvinden, met als toppunt de aanslag in Barcelona. Ver van ons bed, maar door het grote aantal vakantiegangers zo dichtbij. Je voelt de angst van de mensen op straat, bij grote evenementen. Wat als… dat is de boventoon. Wat als er iets gebeurt? Wat als er iemand is die besluit iets te doen?
Wat dat betreft is het mooi dat we hier in zo’n landelijk gebied wonen. Hier gebeuren er wel dingen, sommige afschuwelijk, maar het is niet zo dat er grote aanslagen plaatsvinden of dat er ruimte is voor een grote aanslag. Als een beetje terrorist op de kaart kijkt dan zal hij vooral turen naar de grote steden ten noorden en zuiden van ons, het Land van Altena zou niet eens in zijn gedachten opkomen. Inbrekers daarentegen kijken likkebaardend naar onze donkere polders en rustige dorpjes. Een snelweg in de buurt om je snel uit de voeten te maken, en een matige politiedekking.
Maar zelfs als je je huis hebt omgetoverd als een kluis van de Nederlandse Bank en er geen enkele inbreker naar binnen kan ben je nog niet verzekerd van een veilig heenkomen. Want via onze kippeneieren komt het fipronil zo je mond in. De fabrieken in Dordrecht dumpen genX in het water en dat drink je weer op bij je eitje. Of je hebt net je fipronil-ei in genX water gekookt. Toch is dat nog niet alles, want je kunt de eieren de deur uit doen en weigeren om nog langer kraanwater te drinken en zelfs dan ben je niet verzekerd van een veilig bestaan. Want voor je het weet kan die populaire medewerker op het kinderdagverblijf aan je zoon of dochter zitten. Net als de aanslag in Barcelona, de fipronil in eieren en de genX in water zag je dat niet aankomen.
Nergens lijk je nog veilig te zijn tegenwoordig en blijven we verlangen naar een figuurlijke komkommertijd.