Obesitas viert deze dagen hoogtij in Nederland. Ik ben daarop geen uitzondering. Ik herinner mij nog een van mijn eerste sollicitatiegesprekken de vraag was: “waarom wil je werken?” (en niet studeren). Mijn goedgemutste antwoord was: “Om geld te verdienen, en gewicht te verliezen!” De chef die het gesprek af nam was ook niet de slankste en barstte in lachen uit. Sinds dat gesprek zijn er heel wat kilo’s bijgekomen, werken om af te vallen is dus geen aanrader.
Een paar jaar geleden had de directie van het bedrijf waar ik nu werkzaam ben daarom het geweldige idee om alle werknemers een gratis sportschoolabonnement te geven. Ook dat werkte niet helemaal. Ik leerde al snel het systeem van voortgang te omzeilen en viel zodoende niks af. Geen van de collega’s overigens, dus na een jaar liep het abonnement af en waren we weer sportloos.
Nu ben ik sowieso geen sporter. Jezelf in het zweet werken samen met andere mensen in een gekoelde ruimte, en daar bovendien per maand een bedrag voor neerleggen waarmee ik naar Hollywoud kan en dan nog een zoute popcorn en cola kan nemen, zonder te hoeven zweten. Nee! Mijn lichaamsbeweging bestond vroeger uit in mijn septembervakantie naar Vlissingen in Zeeland gaan en wandelen langs het opspattende Scheldewater. Kijkend naar de grote zeeschepen die op hun weg naar Antwerpen loodsen oppikten van bokkende loodsbootjes. Een uitzicht wat zelden verveelt, en als het dat deed trok ik mij terug in het stadspark achter de duinen. Over de paden waren groepen joggende mensen die af en toe halt hielden om sportoefeningen te doen. De gemeente had daar slim op ingespeeld door apparaten neer te zetten met instructies.
Sommige apparaten waren redelijk uitgebreid, andere waren niet meer dan een simpele stalen balk. Maar met die stalen balk waren nog een hoop oefeningen te doen, en ik heb er een paar uitgeprobeerd om daarna met spierpijn verder te hobbelen. Het is natuurlijk wel een uitkomst voor mensen die om wat voor reden niet naar een sportschool willen of kunnen. Sport moet beschikbaar zijn voor iedereen, zelfs voor de mensen die het liever niet doen of op momenten dat het hen uitkomt. Een gemeente kan daaraan bijdragen door een plek te bieden.
In Sleeuwijk is nu het plan gerezen om op zo'n zelfde manier een sportpark te maken. Inwoners en ondernemers hebben een petitie opgezet om de gemeente Werkendam te vragen in het park achter de nieuwe brede school sportmogelijkheden aan te leggen. En als iemand die van wandelen houdt en af en toe de wind krijgt om een oefening te doen ben ik een groot voorstander. In Gorinchem is er al een voorbeeld over de praktijk van dit plan en die worden enthousiast gebruikt. En waarom stoppen in Sleeuwijk? Is het als aankomende gemeente Altena niet een goed cadeau aan de inwoners om dit in meerdere plaatsen te introduceren?
Dan kunnen de armlastige mensen die geen sportschoolabonnement of auto kunnen betalen oefeningen doen voor de enorme afstanden die ze moeten afleggen naar het gemeentehuis.