12-09-2019
Deze column is voorgedragen op OKÉ FM
‘Dion, ken je deze vrouw?’ Een collega hield, eerder dit jaar, een foto omhoog. Ik moest hem het antwoord schuldig blijven. Nee, ik kende haar niet. Ik zeg kende, want ik heb intussen een stuk meer van haar gehoord. De vrouw op de foto was Pauline van der Tol. En ze is de houder van de zetel voor Burgerstem Altena. Ze is een beetje de Femme Fatale van de politiek.
Op de uitslagenavond van de gemeenteraadsverkiezingen stond ik tussen Altena Lokaal en VVD in. Beiden wilden het opnemen tegen de SGP. Maar op geen enkele zetel van de SGP werd zo ontstemd gezucht en gegromd als om de ene zetel die Burgerstem Altena kreeg. Toen ik haar naam noemde tegen iemand van het CDA verzuchtte die op dat Pauline de politiek een slechte naam bezorgde.
Tijdens het volgen van de onderhandelingen was ik die ene zetel bijna vergeten. Maar terwijl er nog niet eens een akkoord was of zelfs een zetel bezet was het al gedonder bij Burgerstem. De ene zetel, bezet door Pauline, was ineens partijloos. Of toch niet. Pauline had aangegeven de lijn van de partij, en dus van de burgers, niet te volgen. Hiermee brak ze met de partij, en de partij met haar. Een femme fatale dus, in woord en daad.
Niet dat dit haar tegen liet houden. Als ik iets hoor vanuit de gemeenteraad. Iets van werkelijke kritiek, of zelfreflectie, heeft Pauline er altijd wel iets mee te maken. Nu is ze in het nieuws vanwege een “motie van laatdunkendheid”. Pauline vindt dat het college zich niet correct opstelt naar de raad. Volgens haar is het enkel knikken als antwoord op een vraag en verzaken ze het om naar de microfoon te lopen voor een gedegen antwoord.
Wie de kritiek van Pauline kleinzielig vindt moet in haar wereld kruipen. De grote partijen laten zich laatdunkend uit over haar, maar ze neemt het wel voor de hele raad opdat die zich niet laatdunkend laat behandelen. Ze is met haar opmerkingen en aanmerkingen een beetje een strenge schooljuf of stiefmoeder die een lastig kind probeert op te voeden. Want de raad en het college vertegenwoordigen nu een middelgrote gemeente. Meer dan zeventigduizend mensen en de grootste gemeente van noord Brabant. Kleindorps knikken hoort daar inderdaad niet bij, en dat heeft Pauline goed begrepen. Met deze motie helpt Pauline onze gemeente door een groeipijntje heen en geeft het een zetje in de goede richting. Eigenlijk heeft iedereen een beetje Pauline nodig in het leven.