Tussen het geweld van evenementen afgelopen weekeinde besloot ik naar de Giessense Mert te gaan. Terwijl ik van Rijswijk naar Giessen liep zag ik, voor het eerst, de mysterieuze tekst. “Gemeente Versloft”. Deze staat in het gras en niemand weet wat het betekent of waarin de gemeente versloft. De gedachten gaan automatisch naar het gras tussen de straatstenen, omdat dit het CDA ook een doorn in het oog is. Maar een oplossing daarvoor lijkt ver weg. Het liefst zouden de politici zien dat inwoners hun eigen straatje onkruidvrij houden en schoonvegen. Een actie en advies welke, van een politicus, verwacht mag worden.
Ik had het graag verder over Altena, en het versloffen daarvan, willen hebben. Maar Altena is niet het middelpunt van Nederland, of van de wereld. Iets wat de onmacht tegen de boringen van Vermilion maar al te duidelijk heeft gemaakt. Nee, gisteren, en vandaag, is Den Haag het middelpunt.
Ook ik heb gisteren geluisterd naar de koning en ben vooral geïnteresseerd in cijfers. In procenten. In miljoenen en miljarden. Die cijfers vertellen hoe goed, of hoe slecht het gaat met Nederland. Nu wil ik niet hypocriet klinken. Maar naar mijn idee gaat het slecht. En dat is niet af te lezen aan geld of aan procenten.
Het mag zijn dat elke procent een winst is. Maar men staart zich blind op de cijfers. Geld is de God van de goegemeente. Cash is de nieuwe Christus van het bestaan. Terwijl men in Den Haag aan het poenscheppen is blijft kaalslag achter. De koning mag het dan wel hebben over de menselijke maat. Maar die is ver te zoeken. De Nederlander heeft meer dan ooit te besteden. Toch merkt die er niets van.
Wat is rijkdom als gemeenten aankondigen te moeten bezuinigen op basisvoorzieningen? Wat is rijkdom wanneer ziekenhuizen als het Slotervaart over de kop gaan. Wat zijn procenten wanneer jouw leven in diezelfde procenten kan worden uitgedrukt?
Ons land is rijk, maar moreel arm. Over dit hele jaar zijn in noord Brabant al meer zelfdodingen dan in het hele vorige jaar. Wat is geld als we onze medemensen niet eens de zin in het leven kunnen geven? Maar wat wil je ook met politieke partijen die openlijk roepen het geld te volgen in plaats van de mening van de burger die zij zouden moeten vertegenwoordigen?
Onze boeren worden in de steek gelaten door politieke partijen die willen dat zij de helft van hun vee af laten vloeien. En eigenlijk maak ik me daar veel meer zorgen over dan over gras of een versloffende gemeente.