Je zou maar een psychologisch probleem hebben, en in Altena wonen. Wie acute hulp nodig heeft wordt naar Breda gedirigeerd. Nu weet ik dat het leven goed is in het Brabantse land. Maar het kan nooit goed zijn voor iemand die al geestelijk in de knel zit meer dan dertig kilometer zuidelijk te worden geplaatst. En stel nu dat de familie niet de mogelijkheden heeft om die afstand af te leggen. Dan zit je, eenzaam en alleen, in een tehuis. Zonder vriendelijke of bekende gezichten. En waar je elk moment wordt herinnerd aan het feit dat er iets mis met je is.
Nu is dit al een beeld om van te schrikken. Maar het kan binnenkort voor vrijwel elke kwaal zo’n lijdensweg worden. Er liggen plannen op tafel om de eerstehulppost in het Beatrixziekenhuis in Gorinchem weg te bezuinigen. Nu begrijp ik dat je niet dood gevonden wil worden in Gorinchem. Maar om mensen actief die kans te ontzeggen is van de zotte! De aanrijtijden van de ambulance waren blijkbaar nog niet lang genoeg, dus wil men die tijden tot het dodelijke toe rekken.
Gelukkig is dit vrij snel opgepakt door de bevolking en is er een petitie gestart waarbij hopelijk op geld beluste managers worden omgetornd. Altena is praktisch al “the middle of nowhere” en dadelijk wordt het nog een punt voorbij te middle of nowhere. Een absoluut niemandsland. Een doorrijgemeente waar ik jaren terug al over schreef. Een plek die, wanneer het wordt weggebombardeerd door de Russen of Chinezen niemand van boven of beneden de rivieren het zal merken! Een blinde vlek op de kaart, een zwart gat!
Eén ding is zeker: de mensen, of monsters, die het plan hebben om elke spoedeisende hulp in Altena een doodzaak te maken verdienen wat mij betreft een geestelijke behandeling. En dan op een veilige en onbereikbare afstand. Breda of zo...