Terugkijkend op het afgelopen half jaar kom ik eigenlijk bij één trend uit die de gemeente Altena gedomineerd heeft. Corona buiten beschouwing gelaten natuurlijk. Die trend is afval. Iets wat de gemeente zelfs vóór de fusie al kopzorgen bezorgde. Toen ik nog voor de krant schreef ging een van mijn columns over de zakken plastic die als vreemde vruchten aan lantaarnpalen hingen.
Daarna is het niet veel beter gegaan. De vervuiling bij de inleverperkjes was een van de hoofdonderwerpen. In plaats van het plastic thuis te bewaren gingen er te veel mensen naar de bak voor inzameling van het plastic. Met als gevolg dat die bak binnen de kortste keren vol was. En een gevolg daarvan was weer dat mensen de zakken plastic gewoon naast de container gooiden.
Een andere grief was het plan om te betalen voor de groenbak. Dat viel, misschien toevallig, samen met het plan om de inwoners aan te sporen meer groen in de tuin te nemen. En om de inwoners weer verantwoordelijk te maken voor het onderhoud van de stoepen voor hun huis. Een heel doorzichtig plan van de gemeente en afvalophaaldienst om een win/win situatie te creëren voor zichzelf. Want meer groenafval betekende vaker de bak aan de straat en als daarvoor betaald moest worden.
Misschien had de gemeente het zelf ook al door en hebben ze dit plan om die reden ingetrokken. Wel hebben ze aangegeven om na het aflopen van de aanbesteding aan de afvaldienst Reniwi in zee te willen gaan met de afvalophaler uit Den Bosch. Mijn laatste column voor de zomerstop op Oké Magazine ging hierover. Misschien is het regeltechnisch niet zuiver. Maar de burger, en de gemeente, krijgen zo meer zekerheid en grip op de financièle kant van het verhaal.
Reniwi boos, maar ze hebben hun eigen graf gegraven in deze kwestie. En bij te veel onduidelijkheid is het aan de beleidsmakers om in te grijpen. En dat hebben ze gedaan. Over graven gesproken; de trend gaat door. Want afval was afgelopen week weer in het nieuws; de gemeente wil nu meerdere ondergrondse containers sluiten. Die voor lege drankverpakkingen en voor textiel.
Voor de verpakkingen is het duidelijk; ze mogen gewoon bij het plastic afval. Dus de vreemde vruchten bestaan, ironisch genoeg, voor een deel uit verpakkingen voor vruchtensappen. Maar het sluiten van de textielcontainers heeft een andere oorzaak. Omdat sommige inwoners gewoon asociale hufters zijn gooien ze hun huishoudelijk afval bij het textiel. Hierdoor kan de hele inzameling letterlijk bij het oud vuil omdat het afval in de ondergrondse container gaat broeien.
De geweldige oplossing zijn bovengrondse containers! Want dat werkte de vorige keer zo goed! Een paar jaar geleden had de gemeente hetzelfde idee en omdat de bakken steeds werden omgegooid stierf het idee een stille dood. Ik heb het idee dat dit niet de laatste keer zal zijn dat ik aandacht zal besteden aan afval in Altena!
Er is momenteel veel te schrijven over de politiek. Maar toch vind ik dat de column een welverdiende vakantie verdiend heeft. De komende maanden zal ik dus niet, of sporadisch, een column schrijven. Ik dank jullie voor het lezen en tot het najaar!