De woningnood valt ernstig te noemen. Niet alleen zijn er te weinig woningen beschikbaar voor starters. De woningen die vrijkomen zijn ook nog eens te duur. En de betaalbare woningen worden niet zelden verkocht aan durfkapitalisten of mensen die geld over hebben en een huisje erbij kopen voor de huur.
Intussen worden mensen die net iets te veel geld verdienen uit betaalbare sociale huurwoningen gepest door regelgeving en vallen ze tussen wal en schip. De wal van de sociale huur en de schepen van de particuliere huur van de durfkapitalisten die hoge prijzen vragen voor een maandje huur.
In de naoorlogse jaren was grootbouw het antwoord. Men hield al rekening met veranderende normen en bouwde behalve gezinsflats ook flats met appartementen voor alleenstaanden. Zo getuigt in elk geval de televisiezender Nostalgienet. Op die manier kon je op een paar honderd vierkante meter een hoop kleine woningen realiseren.
Maar terwijl we juist zitten te springen om gezinswoningen besluit Maasdriel zich te storten op Tiny Houses. Een rage van woningen die niet groter zijn dan een flinke scheepscontainer en waar één of twee personen in kunnen leven. Een heel gezin is vrijwel onmogelijk.
En dat is belachelijk. Voor een paar stadse juppies, mislukte hippies die dromen van het platteland maar klagen over tractors gaan ze ruimte vrijmaken. Terwijl mensen en gezinnen die op zoek zijn naar een goede ruimte niet aan de beurt lijken te komen. Met halfslachtige constructies worden bouwbedrijven het maaiveld ingestuurd en verrijzen met moeite een paar goede woningen voor goede Nederlandse gezinnen. En terwijl ze daar nog niet eens aan kunnen voldoen gaat Maasdriel lonken naar Tiny houses! Ik zou het weer bijna katholiek willen noemen!
Ik zou dus willen zeggen: fuck tiny houses! Denk big en bovendien ga bouwen!