Afgelopen zondag werd de Belg Bashir Andi op het nieuws getoond. Hij had de marathon van Rotterdam gewonnen en op de getoonde foto rende hij langs de bekende cubuswoningen. Een van de bekende architectonische hoogstandjes van de havenstad. Samen met de Markthal, de Erasmusbrug en het Rem Koolhaas gebouw.
Hoe geinig of typisch deze gebouwen ook zijn. Ik vind, persoonlijk, dat we ze voorlopig niet meer mogen zien. Vrijdagavond wist mijn broertje mij te vertellen dat mijn huurhuisje een slordige 270.000 euro waard is. En dat terwijl gelijkaardige woningen in de straat een paar jaar geleden nog voor 120.000 van de hand gingen. De markt is oververhit. Er zijn te weinig woningen, te veel speculanten en cowboys. Normale gezinnen staan letterlijk in de kou.
Het gaat mij dan ook compleet boven de pet dat er nog gemeenten zijn die geloven, of hun energie steken in troetelprojectjes. Zoals de manier voor Tiny houses. Oftewel minuscule woningen. Woningen ter grootte van een forse fietsenschuur waar alles op en aan zit. De natte droom van elke IKEA-ontwerper die elke kubieke centimeter wil benutten. Je moet die woningen nageven dat ze dit inderdaad doen.
Tot zover. Er is inderdaad vraag naar. Maar de drang aan gemeenten om deze groep te bedienen schiet hun doel voorbij. Het doet denken aan de pogingen van de regering, jaren terug, om “baanhoppen” makkelijker te maken. Vanuit het denken dat jongeren liever sneller van baan wisselen dan ouderen. Dit had als gevolg dat tijdelijke contracten gelijkstaan aan baanonzekerheid en waardoor het nu nog onmogelijk is om personeel te vinden. Wie laat zich op onregelmatige oproepbasis voor een paar euro een oor aannaaien? Chauffeurs en serveersters in elk geval niet meer! Het lijkt er namelijk, shocking, op dat vrijwel iedereen een vast dienstverband fijner vindt!
Hetzelfde geldt voor tiny houses, of ecohuizen of vrijbouwpercelen. Leuk voor een paar onnadenkende juppen. Maar de meeste mensen zitten daar niet op te wachten! Men wil een dak boven het hoofd! Betaalbaar in een rijtjeshuis of desnoods een flat! Laat al die malle en stomme troetelprojectjes even achterwege en ga nu eindelijk eens de woningcrisis oplossen! Zoals de mantra van Balkenende ging: “na het zuur komt het zoet.” en wanneer dat zoet er is mag de gemeente best wel gaan kijken naar een kleine cubuswoning van ecologische lego.