Het viel vorige week nogal rauw op mijn dak. Roland van Vugt, de voortrekker van het CDA in Altena stopt! De man die ik ooit bestempelde als “kroonprins” van Altena, huidig 2e loco-burgermeester en wethouder in de gemeente heeft besloten meer tijd met zijn familie door te brengen.
Normaal is dat een eufenisme voor iemand die wordt afgeserveerd of gedwongen naar achteren moet treden, maar dat lijkt bij Roland niet het geval te zijn. Hij heeft een heel lange carrière achter de rug. Een carrière waar het vormen van de gemeente Altena een speerpunt in vormde. Zelfs toen hij in de Provinciale Staten zat hield hij zijn oog op Altena.
En hij keerde terug toen het tij voor Altena keerde en de gemeente, na jaren van inspanningen en schier vruchteloze onderhandelingen, er zou komen. Het was in deze hoedanigheid, als voortrekker van het lokale CDA, dat ik hem ontmoette in het radioprogramma van Piet Hartman. Ik als toeschouwer, hij als gast. Na afloop spraken we elkaar nog even.
En ik heb hem nog even gesproken bij de open dag van het gemeentehuis, en de huldiging of benoeming van de eerste raadsleden. Daar zei ik hem onomwonden wat ik vond van de woorden van de vervangend burgemeester.
Hij heeft veel gedaan voor Altena, voor zijn eigen partij en nu is het inderdaad tijd om te gaan kijken naar zijn eigen leven en familie. In korte tijd heeft Roland twee naasten verloren en hij is emotioneel op. Ook dat valt hem te prijzen, in plaats van proberen het te laten werken geeft hij het roer over aan een volgende generatie die wél kan sturen.
Met het opstappen van Roland verliest Altena een belangrijk en markant personage, een drijvende kracht achter een hoop projecten en we kunnen niet anders dan dankbaar zijn voor wat Roland bereikt heeft voor de gemeente. Ik zou dertig columns kunnen vullen met zijn daden voor de gemeente en inwoners. Maar voorlopig is het boek Roland van Vugt gesloten. Ga genieten van het leven. Het is goed zo.